“ Bu kentin ne çatılarını ışıldatan ayları sayabilirsin,
Ne de duvarlarının gerisine gizlenen bin muhteşem güneşi.”
Saib-i-Tebrizi
Kitabı henüz bitirdim, boğazım düğüm düğüm, gözlerim kıpkırmızı. Afganistan’ın çektiği acılara mı, İslam adı altında yapılan zulümlere mi, savaşın hayatlarını zehire çevirmiş anne ve çocuklarına mı, Meryem’e mi, Leyla’ya mı hangisine üzüleceğimi bilemedim. Kitaptan oldukça etkilendiğimi itiraf etmeliyim. Son kısımları oldukça hüzünlü olsa da mutlaka okunmalı.