Evet, bahtiyar odur ki, kevser-i Kur’ânîden süzülen tatlı bir havuzu kazanmak için, bir buz parçası nev‘indeki
şahsiyetini ve enâniyetini, o havuz içine atıp eritendir.
' Ben hasta bir adamım.. Kötü bir adamım. Suratsız bir adamım ben. '
cümleleriyle bilinçaltının derin dehlizlerinde yer yer insan olmaktan nefret ettirecek, kendini kendine karşı düşman yapacak , iç savaş çıkartıp kazananı olmayacak, kendini aşağılık hissederken üstünlüklerini farkettirecek ,mantığın en büyük mantıksızlığı olan derin bir
Bana ne olacağı önemli değil, henüz dünyaya gelmemiş bazı insanların hayatına bir şeyler katabilirsem eğer, kendimi binlerce kez normal bir hayat yaşamış gibi hissedeceğim. Bu da bana yeter.
Normal hayat nedir hocam ? Burada ki normalden kasıt başka insanların mutluluğu o zaman ya kendi yaşantısı insanın ,insan ilk önce kendi için yaşamamalı mı , insanın yaşantı amacı kendi mutluluğu olmamalı mı ?