Varmak, bulmak, bulduğuna sahip olmak güzel insanların işiydi. Güzel insan; yüzü Gülen işi rast gidendi. Onun tuttuğu her dal elinde kalırdı, demek ki güzel insan değildi. Güvenir, sever, inanır yine de suçlu, yanlış, kırıcı olan hep onun adı olurdu. Bir türlü anlayamaz, nerede ne yanlışı olduğunu düşünür dururdu.