Tolstoy çok severek okuduğum bir yazar. Bu eseri de ölmeden önce yazdığı son eserdir. Kitabın her bölümünde ayrı mesajlar vardı, çok çok beğenerek okudum.
.
Öncelikle, rahatsız olduğum tek konu, kesinlikle Tolstoy’un çok fazla karakter (isim olarak) vermesiydi. Kitap 600 küsür kadar ve nereden baksak 30/40 civarı belki daha fazla karakter vardı. Bu yüzden okumayı bir tık zorlaştırdı. Tavsiyem, okurken not almayı unutmayın. Bunun haricin de kitabı çok çok sevdim. Kitabın içine notlar aldım, beğendiğim sözleri işaretledim. Verdiği mesajlardan biri, çevremizde ki insanların bizim hakkımız da olan düşüncelerini çok fazla önemsersek, kendi gerçeklerimizden, kendi inandıklarımızdan ne kadar uzaklaşacağımızı farketmemizi sağlıyor yazar. Bunun gibi onlarca mesaj vardı kitabın içerisin de. Ana fikir olarak, vicdanı ele almış Tolstoy. Yaptığımız hataları farketmemiz sonucun da, vicdanımızın sızladığını, ve bu hataları düzeltmek için nelere başvurabileceğimizi, neleri gözden çıkarabileceğimizi farketmemizi sağlıyor.
.
Okurken hiç sıkılmadım, ve kesinlikle okunması gereken bir eser olduğunu düşünüyorum. Okurken bir şey kaybetmez, tersine çok fazla şey kazanacağınızı düşünüyorum.