Insan bəzən oturub hönkür hönkür ağlamaq,var gücü ilə qışqırmaq istəyir. Öz içində olan bütün ağrını çölə buraxmaq istəyir lakin yenədə çox zaman biz bunları yerinə yetirmirik və içimdə ki, ağrı içimizdə qalır çölə buraxmırıq. Fikir vermisiz biz fiziki ağrı keçirəndə qışqırırıq lakin mənəvi ağrıda bunu etmirik. Görəsən niyə?
Insanlar nə düşünər deyə fikirlər mi gəzir beyinlər də?
Sizə dəli mi deyərlər? Öz emosiyalarınızı bildirdiyiniz üçün. Çox güman ki, elə olar.
Bəs sizi heçkəs olmayan bir yerə aparsalar 1-2 saatlıq onda necə olarsız? Yenədə mi emosiyaları gizlədərsiz?
Bəlkə də, çünki artıq öyrəşmişik gizlətməyə öz hiss etdiklərimizi başqalarından fərqli olmaq bizə qorxulu gəlir, Sizi anlamazlar deyə düşünürsüz. Bunun üçün məkanın heç bir fərqi yoxdu dəyişmək üçün ilk öncə öz içinizdən dəyişmək lazımdır. Içinizdən dəyişsəz mekan artıq arxa plana keçəcək amma hal hazırda o ön plandadır. Amma unutmayın ki,
Aglamaq müqəddəs şeydi boş şeylərə görə ağlamağa dəyməz.