Insan bəzən oturub hönkür hönkür ağlamaq,var gücü ilə qışqırmaq istəyir. Öz içində olan bütün ağrını çölə buraxmaq istəyir lakin yenədə çox zaman biz bunları yerinə yetirmirik və içimdə ki, ağrı içimizdə qalır çölə buraxmırıq. Fikir vermisiz biz fiziki ağrı keçirəndə qışqırırıq lakin mənəvi ağrıda bunu etmirik. Görəsən niyə?
Insanlar nə düşünər deyə fikirlər mi gəzir beyinlər də?
Sizə dəli mi deyərlər? Öz emosiyalarınızı bildirdiyiniz üçün. Çox güman ki, elə olar.
Bəs sizi heçkəs olmayan bir yerə aparsalar 1-2 saatlıq onda necə olarsız? Yenədə mi emosiyaları gizlədərsiz?
Bəlkə də, çünki artıq öyrəşmişik gizlətməyə öz hiss etdiklərimizi başqalarından fərqli olmaq bizə qorxulu gəlir, Sizi anlamazlar deyə düşünürsüz. Bunun üçün məkanın heç bir fərqi yoxdu dəyişmək üçün ilk öncə öz içinizdən dəyişmək lazımdır. Içinizdən dəyişsəz mekan artıq arxa plana keçəcək amma hal hazırda o ön plandadır. Amma unutmayın ki,
Aglamaq müqəddəs şeydi boş şeylərə görə ağlamağa dəyməz.
Sizi sakit oturmağa kim öyrətməlidir? Dünyada ən çətin iş budur. Hər sey edə bilirsiniz,amma sakitcə oturmaq sizə çox çətin görünür.
Sevgi elə münasibətdir ki, orada heç kim bir-birindən üstün olmamalıdır, qərarı bir nefer vermeli deyil. Hər iki tərəf anlamalıdır ki, onlar müxtəlif adamlardır, həyata yanaşma tərzləri müxtəlifdir və müxtəlif cür düşünürlər.
Bütün bu fərqlərlə yanaşı, yenə də bir-birilərini sevirlər. Belə olsa, onların arasında heç vaxtı problem yaşanmaz.
Problemləri özümüz yaradırıq.
Uşaq sanki fikirlərimi oxuyaraq onlara cavab verir:
- İnsanla sadə deyil, mürəkkəb cavablar axtarırlar. Onlar o qədər oz qorxaq yalanlarına dolaşıblar ki, həqiqətin sadəliyini qəbul etməyə cəsarətləri çatmır.
- Nə mənada? Mürəkkəb? Xeyr, mən sadə cavab istəyirəm. Mürəkkəb yox.
Bunu eşidib uşaq üzünü mənə çevirir və yerdən iki budaq götürüb onları T şəkilində onların üzərinə qoyur. Mənə diqqətlə baxır və soruşur:
- Yerdəki nədir? Mən baxıb deyirəm:
- Bu "T"- dır.
O mənə baxır və gülümsəyir :
- Bu sadəcə iki budaqdır. Sadəcə iki budaq. Sən isə bunu mürəkkəbləşdirdin.