Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.7
Babelisk [∆]
Babelisk [∆]
@Babelisk
∆∆∆ Xerab hatin vê meyxanê
Me mey da Ehmedê Xanê
Cizirê te kirî fincanê
Yüksek lisans
111 reader point
Joined on September 2018
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
![Babelisk [∆]](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F380728_1715550096_J0W2v.jpg){kind=small}
Varsa da yok
Aslında kitap hakkında pek söylenecek bir şey yok. Zaten bu tarz kitapların insana birşeyler katmasını beklemek birazda gereksiz. Hani pek rahatsız etmedi beni kitap ama bişey kattı da diyemem. Kısa kısa farklı hikayeler anlatılmış. İçerikleri hızlıca okuyup bitiriyorsunuz tabi anı biten sonlarda olmadı değil. Bu noktada yazarın amacını anlayamadım. Bizim devamını getirip hayal dünyamızı zorlamamızı mı istiyor yoksa anlatacakları mı bu kadar emin olamadım. Gerçi anı biten hikayesi için birşeyleri zorlamaya da gerek yok çünkü klasik türk dizileri sahneleri devamını da tahmin etmek pek zor değil. Haa farklı olan konular yok muydu? Vardı elbet ama onlarda pek etkili değildi.
Asıl soru şu. Biz bu kitabı kitaplığımızda bulundurmalı mıyız ya da gidip almalı mıyız. Olsa da olur olmasa da denk geldiği için okunabilecek bir kitap. Zahmet gerektirmeyen... Yani okuduğumda pek birşey kaybetmediğim ama birşey de kazanamadiğım bir kitap oldu. Bir duraktan bir diğer durağa gitmek gibi birşey işte...
İyi okumalar
AHH ASAFCIĞIM..
Ben şiiri okumaktan ziyade dinlemeyi severim. Öyle de oldu okurken sıkıldım. Tabi onca şiiri ard arda okumak benim için sadece Özdemir Asaf 'ın nasıl yazdığı, nelere değindiği ve dili hakkında bilgi sahibi olmama neden oldu. Bu en azından usta bir şairi tanımama yardımcı olmuş oldu. Şiir ara ara okunmalı tadı alınmalı, kırk yılda bir kahve içmek gibi olmalı o zaman daha sevilir sayıyorum şiirleri. Dediğim gibi şöyle Eser Gökay' dan dinleyeceğim bu şiirleri. Bak işte o zaman nasılda seveceğim şiirleri...
Yalnız gene de çok muazzam şiirler vardı. Ayrıca Özdemir Asaf' ın çalıştığı gazetede başından geçen mevzuyu anlattığı röportajını izlediğimde çok güzel ve etkileyici gelmişti bana. Birazda orda en son okuduğu şiiri onu sevmeme sebep oldu. O yüzden şiir severler Asaf' ı sevin okuyun.
Ben pırıl pırıl bir gemiydim eskiden.
İnanırdım saadetli yolculuklara.
Adalar var zannederdim güneşli, maavi, dertsiz.
Bütün hızımla koşardım dalgalara.
O zaman beni görseydiniz.
Ben pırıl pırıl bir gemiydim eskiden.
Beni o zaman görseydiniz
Siz de gelirdiniz peşimden.
Kitap kapağı mühim mesele. Ama içeriği öldürmesin sizi DİKKAT!!!
Bir kaç saat bir işkencenin içinden çıktım diyebilirim.
Ama öncelikle belirtmek isterim ki, kitaplarımı rasgele kitaplığa yerleştirdiğim sırasına göre okuyorum. Niye böyle bir şey yapıyorum tam emin değilim. Totem gibi düşünün ve burdan yola çıkarak, haliyle kitap seçimim sıraya göre oluyor.
Bana genelde kötü kitapları okuma, bırak
Reader Follow Recommendations
Kabil' e haksızlık mı!
Öyle muazzam bir kitaptı ki, ne desem ne anlatsam bilemiyorum. İnsanın kendi içine doğru yaptığı yolculuğa tanık oluyorsunuz. Bir arayış içine gireriz her gün her saatte, asıl olduğumuz kişi yada olmak istediğimiz kişiyi arama çabasında yenik düştüğümüz ve ya yeni keşfettiğimiz duygular bizle hapsolunmuş hissi verir. Benliğimizi aramaya çıkmadan önce birazda Damian'ı okumak gerek, Damian gibi düşünmek yaşadıklarını yaşamak gerek, belki de onun değimiyle Kabil olmak gerek.
Yaşamlarımız hakkında bulunduğumuz önyargılı tavırlarımız, bizi olur olmaz bilinmezliklere sürüklerken, kendi içimizde yarattığımız Kabil ile Habil' i düşünmek lazım. Kötü olan, öldüren Kabil...
Ne güzel bir kitaptın öyle. İyi okumalar
Ölüm gibi yaşamlar
Bir psikanalistin yirmi yıl boyunca hastaları arasında geçen iletişimi anlatıyor kitap. Ufak ufak birden fazla hastasının hayat hikayeleri, yaşadıkları sıkıntıları, aile bireyleri ile aralarındaki sıkıntılı süreci, çocukluk yıllarında yaşadıkları travmalar yüzünden sancılı geçen sürecin içinde adeta kayboluyorsunuz. Yaşanılan bu farklı hayat hikayeleri okurken yeri geldi hasta oluyorsunuz, yeri geldi mi Dr. Grosz oluyorsunuz. Bazen de hastanın yakını.
Aslında normal olarak gördüğümüz bazı şeylerin bizde gizliden gizliye hastalık yarattığının farkına varamayabiliriz bazen. Etrafımızda gördüğümüz bazı insanları görürüz kitabın içinde, yada kendimizden bir kaç birşey... Oldukça rahat okuduğum, sayfalarını merakla çevirdiğim bu kitabın sadece bazı hikâyelerinin aniden bitmesi rahatsız etti beni onun dışında güzel bir kitaptı. Keyifli okumalar.
Kötü olan iyi...
Aslında kıyıya köşeye sıkıştırdığımız kitapların içi hazine doludur. Bu kitabı okumak için neden bu kadar geç kalmışım kendime kızıyorum. Belki de okumadan yargılayabiliyoruz bazı kitapları, onlara da farklı kılıflar giydiriyoruz. Aynı biz insanlarda olduğu gibi bilip bilmeden yakışık almayan yargımızı (laflarımızı) direk yapıştırıyoruz. Aslında kitabın içeriğinde de hemen hemen bu tarz birşeye rastlıyoruz. Asıl kendimizi nasıl yargıladığımız mühim olan, içimizde var olan iyi veya kötüyü ne kadar tanıyoruz kötülük sonradan mı eklendi bedenimize, yoksa biz zaten kötü olarak mı doğduk. Ya da iyi olmak için içimizdeki kötü tarafı bir müddet gizledikten sonra olur olmaz yerde mi ortaya çıkardık.
Sevgili Dr. Jekyll ve Mr. Hyde romanımızın baş karakterleri her ne kadar biri iyiliği biri de kötülüğü temsil etsede, her iki karakteri de çok sevdim. Okurken hızlı bir şekilde; ya Jekyll yada Hyde oluveriyor insan. Bu muazzam hız çok hoşuma gitti. Birden ikisi için ya bir endişe duydum yada ben olsam içimdeki diğer kişiliğe nasıl bir yön verirdim içimdeki ben'e emirler mi verirdim. Yoksa açığa çıkartıp kötü olan diğer ben'e, Dr. Jekyll gibi olur olmaz övgüler mi yağdırırdım. iki ayrı insan iki ayrı kişilik ama aynı beden, insanı son derece merak içinde bırakıp inanılmaz bir şekilde akıcıydı. Sonunu tahmin etmeme bile müsade etmedi o kadar heyecan verici bir kitaptı. Hakikaten çok iyi bir kitaptı ve bazen kötü olunduğu halde iyi görünme çabası hemen hemen herkesin yaptığı birşey artık.
Asıl iyiliği bulmanız dileğiyle...iyi okumalar
Dr. Jekyll ve Mr. Hyde ve Diğer Fantastik ÖykülerRobert Louis Stevenson · Can Yayınları · 201820.1k okunma
Göğe bakalım çocuklar...
Çocuk kitaplarının bir özelliği de sana, senin asıl sen olduğun vakitleri hatırlatmasıdır bana göre. Hiç takılmadan saf tertemiz duyguların arasından yavaş yavaş yürüdüğümü hissettim. Kitap, Mustafa Kemal Atatürk döneminde Ege bölgesinde üç yakın arkadaş olan Nihat, Metin ve Nuri'nin güzel anılarını, köylerindeki yaşamlarını konu alıyor ve doğanın güzelliğini, bölgenin samimiyetini Nihat'ın ağzından anlattıklarıyla okuyoruz. Konuların aralarına şiirler, oyun dizeleri, türkülerimizden birkaç bölüm yerleştirilmiş, Bu da benim çocukluğumuza dair ne varsa, müzik, doğa,aile bağı, hayvanlar ile olan iletişim, sevgi geliyor gözümün önüne. Konular ardı ardına çok tatlı bir 'geçmişe özlem' duygusu ile birlikte "acaba çocuklar için nasıldı derken", usulca bitiveriyor.
Çocuklar için tavsiye edebileceğim bir kitap oldu. Mümkünse okusunlar çünkü asalak bir nesil midemi bulandırıyor...
Sonunu beklemeliyim.
Kitabın incelemesine başlamadan önce akrabam olan değerli hocamıza verdiği tüm emeklerden dolayı teşekkür ediyorum.
Gelelim kitabımıza; kitabı ilk elime aldığımda dini içerikli olduğunu düşünmüyordum ki ben dini kitapları okumayı sevmem. Elbette kitaplar başka hayatlar, başka insanlar, başka karakterler hakkında yeni bakış açıları sunar ama ben genel anlamıyla pek sevmem dini kitapları. Kitabın rahat okunur, akıcı olması hoşuma gitti. Ama olaylar bir türlü beni kendi içerisine alamadı tabi dört kitaptan oluşan kitabın asıl baş kahramanı olan Erkam' ın hayatı, bu ilk kitapta pekte etkilemedi beni. Seriyi bitirdikten sonra tam anlamıyla açıklayıcı bir yorumum elbette olacak gene de pek sevemediğimi dile getirmek istiyorum. Gene de yazarın da dediği gibi Kardelen Cesareti' nde görüşmek dileğiyle...
ÖLÜMDEN SONRAKİ KELİMELER.
Bir sabah uyanıp, çiçek açmaz dediğiniz saksıdaki çiçeklerinizin güneşe karşı boyunlarını kaldırdığını göreceksiniz. Ya da aynı sabahı kollarınızı açıp esnemekten kurtulmaya çalışırken gülümseyerek uyandığınızı ve aklınıza gelmeyecek şekilde bir felakete kucak açtığınızı hayal edin.
İki ayrı öyküyü, trajik sonla bitiren Zweig kitabını bitirirken bunları düşünmekten alıkoyamadım kendimi.
(Amok aslında Malezya’ya özgü kültürel bir durumdur. Bir çeşit intihar saldırısıdır. Genellikle sonunda ölümle biter. Malay dilinde (Malezya’da kullanılan bir dil) ise Amuk şeklinde isimlendirilir. Gözü kararmış, öfkeden deliye dönmüş ve öldüren anlamlarına geliyor.) Kopyaladığım bu kısa bilgi üzerine ilk öyküde ki karakterin kendini, yaşadığı duruma karşı bu şekilde tanımlaması öyküye farklı bir bakış açısı katmış. Ve sonu da Zweig dokunuşları ile bitti.
Bir Çöküşün Hikayesi ise, hayatın getirmiş olduğu zenginliğin, şöhretin, şanın ve itibarın rüyasına kapılıp halkı zor durumda bırakan bir kraliçenin sürgünü ele alınmıştır. Konu ilk başta sıkıcı geldiği halde sonlara doğru kadının iç dünyasına dönüşünü ve eski hayatına nazaran içinde bulunduğu durumu sorgulayan bir kadına şahit oluyoruz.
Her iki öykünün de kötü bittiği Zweig'ın bu kitabını da çok beğendim. İlgililere duyurulur Zweig okuyun... İyi okumalar.
HİÇLİKLE KAYBOLAN BENLİK...
Bu kitap için neden sabahlamak istediğimi asıl hikayeden başka bir hikaye çıkınca anladım. Evet bu kitap için sabahladım ve bitirdim çünkü buna değerdi.
İncelemeye başlamadan önce Stefan Zweig' ın bu kitabı yazdıktan sonra Hitler ve taraftarlarının takındıkları düşmanca tavır nedeniyle karısına da zehir içirerek intihar etmesi oldukça içler acısı.
Kitaba gelince Zweig, karakterlerin psikolojik durumlarını çok iyi bir üslup ile aktarıyor. Özellikle Dr. B' nin yaşadığı olağanüstü travmatik günlerini her detayına kadar anlatmış ve muazzam bir mekan hayal etme durumu içerisine giriyorsunuz.
Savaş döneminin getirmiş olduğu sarsıntıları, acıları, çaresizlikleri, ve kısa aralıklarla gerçekten iki savaşın insan bilincini tüm sıkıntıları ile aktaran Zweig, bir dünya satranç şampiyonu ve Hitler'in üzerinde oluşturmuş olduğu psikolojik baskı nedeniyle satranç öğrenmek zorunda kalan bir adamın arasında gerçekleşen oyun ile o dönemin savaş imgesini ve hiçliği çok güzel bir şekilde aktarıyor.
Kitabı kesinlikle okumanızı tavsiye ederim.
İyi okumalar
KÖR VE DİLSİZ BİR DÜNYA...
Kitabı okurken bir çocuk kitabını, bitirirken de
yetişkin bir insanın okuyabileceği bir kitabı
okuduğumu farkettim. Çok şey düşündürürken
çok şey kattı. İlerleyen yaşımızın geride bıraktığı
çocukluk yıllarını özlemle yad ederken, ikinci kez
okumuş olduğum ve hiç okumamış gibi bir kez
daha bir solukta okuyabileceğimi düşündüğüm
bu çocuk kitabı görünüşlü ama içinde yetişkinlere
bir sürü kendini tanıtma fırsatı verebilen bu güzel
satırları zevkli bir biçimde bitirdim gene. Çocukların
büyük düşünüp, büyüklerin ise cahilce yaşadığı bu coğrafyada yaşamak asıl çocuklara zor gelir. Çünkü
cahil bir sürünün devamı oluyorlar. Bir dizide demişti
zeki bir cocuk; "Dünya benim planlarıma uymazsa
bana ayak uydurmalı" Malesef çocuk dünya
adaletsizliğe, zalimliğe, kötülüğü, sömürüye ve
daha bir sürü şeye, özellikle de cahilliğe hizmet
ediyor. Kitabı okumanız dileğiyle...
Olmak istediğimiz BEN' in farkına varmak için günaha gerek yoktur...
Herkes içinde bulunduğu birçok durumu, olağanüstü bir gecede, herhangi bir günün sonunda yada güzel bir gülüşe borçlu kılabilir. Kitap güzel ama pekte olağan olmayan bir gecede benliğinin farkına varan, olduğundan farklı göründüğünü iddia eden, yaşadıklarını uzun betimlemeler aracılığıyla nasıl anlatması gerektiğini bile kestiremeyen karakterimizin tatlı anlatımıyla başlıyor. Aslında benimde hakkında pekte kestiremediğim farklı bir karaktere sahip bir karakter. Yani bu, kitabın adamın karakterinin sorununu direk dile getirdiği anlamına gelir.
İnsanoğlu, kendini bir trenin geçişi sırasında, bir yağmurun yeryüzüne inişi esnasında bile tanıyabilir. 40' ında veya 20' sinde fark etmez, insan belkide olması gereken yerde benliğinin farkına varır. Bunun için olağanüstü diye adlandırdığımız bir geceye ihtiyaç yoktur elbet. Ki en azından ben bu şekilde düşünüyorum.
Gene de kitaba dönecek olursak anlatım olarak tam da sevdiğim anlatımlardan, uzun uzun cümleler, betimlemeler, bir sonraki cümlenin neredeyse bir paragraf uzunluğunda olması. Bunlar hep kitaplarda sevdiğim şeyler. Okurken varolmanın bir günaha, suça dayandırılması ve gerisinde bundan zevk alıp iyi olduğumuzu iddia etmek... İyi okumalar
Kabul edip oturdum bende...
Bir kitabın akıcılığı için çabucak tavsiye edeceğim bir kitaptı. Birden fazla insanın farklı yaşamlarının çok tatlı anlatımından sonra, hepsinin ortak bir yerde varolması ve var olmaya çalıştıkları yerin hayalde tatlı bir bahar kokusu hissettirmesi. Mesela kahvede otururken yapılan sohbetlerin samimiyeti. Kitabın içinde geçen tüm karakterleri tepeden tırnağa hayal etmemizi sağladı yazar.
Ayrıca toplumsal sorunlara, kentleşmeye, sanayinin insan hayatına nasıl etki ettiğine ve bunu okuyucuya çok iyi mesajlar aracılığı ile anlatmış. Yalnız sonlara doğru bu durumdan bizi koparıp kişilerin özel hayatlarına eşlik etmemizi sağladı. Hani konu beklenilenin aksini yaratmadı değil. Özellikle sondaki feci bitiş. Ani bir bitiş oldu... Zafer yahut hiç olmuş resmen.
Herkesin Ama Hickimsenin
Kitabın içinde genel bir başlık yok ve çeşitli başlıklar altında kısa kısa cümleler kullanılmış. Bir hikaye falan yok yada bir masal, veya birinin hayatı... Aslında genel anlamıyla herkesi ilgilendiren şeyler var içerisinde yani ufak ufak gıdım gıdım bir şeyler pay edilmiş insanlara. Kim ne kadar almak isterse tabi. Nitekim dilini zayıf buldum yani yazarı anlamaya çalıştım ama pek sevemedim. Gene de okumak isteyen insanlar olacaktır. Yani elinin tersiyle itmeyeceğin aman hadi okuyalım diyebileceğiniz bir kitap. İyi okumalar
Neden mi? Nedeni bunlar işte...
Ben bu kitabı neden mi okudum. Belkide bunları yazmak için yoksa ilk sayfalardan bırakırdım ki ben kitapları yarıda bırakmayı sevmem Eğer Kanal 7' deki anlamsız kısa filmleri seviyorsanız okuyabilirsiniz. İlk başta kötüydü zaten bir de yorumlara bakmak lazım dedim ya yapılan yorumlara göre kitap harikaydı. Bu tam bir saçmalık!!! Kitabı eleştirmek zorundayım gerçekten tat alınacak bir tarafı yok. Kitabı açar açmaz inanılmaz bir başlık yoğunluğu ve her tarafında virgüllerle ayrılmış haddinden fazla örnek ve kelime var çok gereksiz, anlamsız buldum. Kitap kalınlaşsın diye var gücü ile yazmış yazar. Yani örnek veriyorum insan bir elmayı anlatmak için ne yazabilir en fazla. Rengi, kokusu tadı nereye ait olduğu belkide. Yani elmanın sana verdiği tattan sonra ne gerek var uzatmaya. Hikayeler saçma bitti ama masallar iyiydi. Yazar sadece hikaye ve masalları koysaydı gene fena değil derdim. Ama bu kadar nefret etmezdim bu kitaptan. Yazar, kitabın bir yerinde "Zaten insan neden yazar olur ki..." diyor.
Bende çok düşündüm !!
