Fark ediyorum ki, hayatımın baharı çoktan geçip gitmiş. Durduğum yer, içinde bulunduğum zaman ve gördüğüm şeyler bana bir daha gelmeyecek güzel anıları hatırlatıyor…
Sayfa 71
Ona göre huzur, insanın içeride yer değiştirmeden, aşina olduğu ortamda, kendi yuvasında kalmasıdır..
İnsanın başka şeyi yoksa, sahip olduğu her neyse onunla övünür.Belki ne kar az şeyi varsa, o kadar çok övünmesi gerekir…
Reader Follow Recommendations
Seni seviyorum demedi, ama şöyle bitirdi mektubunu; kanadından öpüyorum kalbimin kuşu…
Doğru biçimde yaşamak, büyük bir sanattır,dostlarım. İnsan önce kendisiyle ve daha sonra diğer insanlarla barışık olmak;ayrıca neşesini yitirmeden düşmanlarıyla mücadele etmeyi de bilmek zorundadır...
Tehlikeyi! Yalnızca, tehlikeyi bilen ve onu karşısına almayı göze alan insanlar ona göğüs gerebilirler...
Aşkta her kayıp, haddizatında bir yaraydı...
Insanları dertlerinden uzaklaştırmayı başarabilseydim onlara daha iyi şeyler verebilirdim. Fakat tanrısal bir gücüm olmadığına göre, böylesine büyük bir insani gücü nereden alabilirim?
Ölmenin güzel tarafı bu;kaybedecek bir şeyin olmayınca, istediğin riske girebiliyorsun...
Mutlu olmamız için gerekli her şeye sahibiz, ama mutlu değiliz. Bir şey eksik...
Fakat güzel konuşma ve beceriklilik, yanlış alanda kullanıldığı takdirde, kendi aksini ortaya çıkartır...
Kainat büyük bir insandır ve insan küçük bir kainattır...
Bir kadın kalbinin tek neşesi kederlerinin dilinde yansımasıdır...
Ama bir insan sonsuza kadar yaşayamaz,benim yaşam ipliğim de her saat kesilebilir. Hala yaşıyorken konuşmak istiyorum...
Sözcükler tuhaf bir şekilde önemsizdi. Önemli olan yüzlerinde oynaşan duygular, el ifadeleri, ses tonları ve gözlerinin ilettiği sırlardı..
