Tercihlerimiz ya da bu tercihlere yönelik olan tutkumuz ve merakımız bizi çoğu zaman yanıltabilir. Ama yine de her şeye rağmen onca ihtimale karşı merakımız ve tutkularımız bizi içine hapseder, bir annenin evladına karşı olan özlemini ve sevgisini aşkına tercih etmesi, bu tercihin sonunda kaybettiklerine ya da hiç bir zaman kazandığını düşündüğü şeylerin var olmadığını anladığı an yaşadığı derin boşluklar...
Anna son derece çekici ve güzel bir kadındı, çoğu kadının ona hayranlıkla baktığı erkeklerin baştan çıktığı kadın, belki de her şey güzel ve hür olmakta değildi. Önemli olan o güzelliğin ve özgürlüğün içinde mutlu olabilmekteydi ama Anna bunlara sahip olsa bile mutluluğa sahip olamadı. Kuşkuları, özlemleri, istekleri ve acıları ona deli gibi acı çektirdi. Aşk güzel şeydi mutluluk vermeliydi ya da biz öyle olduğuna inanmak istedik, ihanetin olduğu yerde aşk temiz kalabilir miydi, yoksa kirlenmiş paslanmış ucuz bir duyguya mı dönüşürdü? Daha bir çok soru ve kayboluş ile birlikte doğru olduğunu düşündüğü şekilde sonsuza denk kayboldu. Peki ya tercihleri farklı yönde olsaydı ne olabilirdi? çözüm sonsuzluğa gitmekte miydi?
