Toplumsal, bireysel, sosyal, siyasal, duygusal yaşanmışlıkları, sade bir şiir diliyle ve harika bir kelime işçiliğiyle şiirleştirip, şiir poetikasını, metaforlar, imgeler, basit ama anlamı büyük felsefi çıkarımlı birbirinden derin şiirsel yapılar üzerine inşa eden bir şiir ustası Şair Tahsin Özmen.
Elbette herkes tüm şiirlerini sevmeyebilir, ama ben çok geç tanıştığım bu şiir emekçisi şairin duru dilini, derinliğini ve duygu yüklü dünyasını sevdim. Benim en sevdiğim şiiri “Bir Delinin Senfonik Dokundurmaları.”
Eli yüzü düzgün, sesçil tınısı yüksek, metafor ve imge yoğunluklu, geniş bir anlam ve tanım ihtivasıyle dolu şiirlerle bezeli bu kitabı herkese öneriyorum.
Keyifli okumalar dilerim.
cennet
ve cehennemin kapağını
kaldırıp,
şöyle bir baktım:
.
cehennemde;
Tanrının,
iyi kalpli tonton bir yahudinin kalbini
Hitler’e taktığını gördüm.
.
cennette;
herkes Tanrı’nın sımsıcak kucağına yatmış,
mışıl mışıl uyuyordu.
Tanrı ise
Charlie Chaplin’in gülüşünü suluyordu.
ah oğul…!
cinayeti yarattık ama kurtaramadık kendimizi ölümden
kaç ölümdür bir yaşamın ederi?
kurşun nasıl vurur bir çocuğu düşlerinden
postal izi,
barut kokusu mudur insanlığın kaderi?
ah oğul…!
gökkuşağının az sonrası
-b a r ı ş-
yakın mıdır acep kurtuluş günleri?
acının deminde umudun ışığında
yeşil bir zeytin dalı gibi
yaşayarak
azaltmalıyız ölümleri.