.. "öykümüzü bizim öykümüz yapan, onun için çektiğimiz acı değil. O acıyla ne yaptığımız. Bir şey sırf içinde acı var diye öykü olamıyor yani. Yaşananlardan bir şey yaratabilmek mesele"
"Bir kadın bir adamı seviyor mu sevmiyor mu, ondan çocuk isteyip istememesinden anlaşılır;' demişti; "Her kadın içindeki ben'i küçültmek, o küçülmüş ben'i yeniden büyütmek ister. Kendisini büyüttüklerinden daha güzel büyütmek ister. Bu yüzden kadınlar, farkında olmasalar da içten içe 'Keşke benim babam olsaydı; diye düşündükleri adamlar babaları olsun ister çocuklarına. Hangi adamı içindeki çocuğa ideal baba görüyorsa, onu seviyordur kadın en çok. Kadın reel bir çocuk istemese bile böyledir bu.
Ben sevmenin bazen vazgeçmek olduğunu düşünenlerdenim. Karşındakini kendince mükemmelleştirip kendini ona layık görmeyecek kadar sevmek... Mükemmeli hak etmediğini düşünmek ve sevdiği daha güzeline, daha mükemmeline denk olsun diye sevdiceğinden vazgeçmek...