Bayan C
@BayanC
Altı çizili satırlar biriktiriyorum.
Sabitlenmiş gönderi
Bakın Sayın Savcı, ben bir dünya yurttaşıyım. Benim, dünyanın şu ya da bu noktasında, üstelik kendi seçimim dışında doğmuş olmam, dünyanın diğer noktalarını yok saymamı, orada yaşayan ve benim gibi kendi istenci dışında orada doğmuş olan insanları küçümsememi, onlara üstünlük taslamamı gerektirir mi? Böyle bir bakış, dünyada tüm insanların yaşadıkları bölgeyi tek doğru, tek gerçek, tek iyi ve güzel sayarak birbirlerini küçümsemeleri gibi bir sonuca yol açmaz mı? Başkalarına karşı böyle bir tavır içinde olan insan, başkalarının aynı tutumuyla, yani kendi silahıyla karşı karşıya değil midir? Sizce böyle bir duygu ve davranış içinde olan insan, hastalıklı bir sevgisizlikle ilk başta kendi ipini çekmez mi?
Sayfa 106Kitabı okudu
Kişiler iyi anne-baba olmama kaygısı taşımasalardı "yeterince iyi anne-baba" olabileceklerdi, ama bireysel ve sosyal kaygılarını aşamadıkları için, yani utanç ve suçluluk nedeniyle çocuklarını eğitmeye, bir diğer deyişle topluma uygun hale getirmeye, zihinlerindeki suni kalıplara sokmaya çalıştılar.
Sayfa 43Kitabı okuyor
İnsanlar depresyona girmezler. Bir zamanlar oldukları reddedilmiş küçük çocuk haline gelirler. Anksiyetesi olan bir yetişkin, korkmuş bir yetişkin değil, geçmişindeki korkmuş çocuktur.
Sayfa 40Kitabı okuyor
Reader Follow Recommendations
Yaşadığımız zorluk psikolojikse eğer, pek görünmez. Kolu bacağı alçıda insandan beklemediklerini bizden beklerler. Bizim o insanlardan daha zor hareket edebildiğimizi düşünemezler çoğu zaman.
Sayfa 34Kitabı okuyor
Çocuğumuzun mutluluğu için yapabileceğimiz tek şey onun kendisini değerli hissetmesini sağlamak…
Sayfa 31Kitabı okuyor
Kurdukları ve yaşadıkları hayat tarzı, anne-babanın tercihidir, fakat bu tercihin, çocuklarının da tercihi olmayabilecegini ve bunun son derece doğal bir hak olduğunu birçok aile akıl edemeyebiliyor.
Sayfa 30Kitabı okuyor
Bizi çevreleyen hikayeleri görmediğimiz, derinden anlayamadığımız sürece kendi hikayemizde ondan ayırt edemez,göremez ve en önemlisi o hikayenin yazarı olup yaratamayız.
Sayfa 21Kitabı okuyor
Yataktan çıkmaktan zorlanma, içimizdeki çocuğun bize onu çok zorladığımızı söylemesinin bir yoludur. Yataktan çıkmakta zorlanıyorsak eğer, içimizdeki çocuk bize uzun zaman boyunca sesini duyurmaya çalışmış, bizse onun ihtiyaçlarını yok sayarak dışarıdaki birilerini memnun etmekle meşgul olmuşuzdur bu süre boyunca. İçinizdeki çocuk artık yorulduğunu ve dinlenmeye ihtiyacı olduğunu söylüyordur bize.
Sayfa 19Kitabı okuyor
Yapmamız gereken tek şey, çocuğun neden o şekilde davranmaya ihtiyaç duyduğunu bulmaktır. Bu nedeni bulduğumuzda ve temeldeki duygusal ihtiyacı çözdüğümüzde çocuğun artık "kötü" dediğimiz şekilde davranmaya da ihtiyacı kalmaz. Aynı şey, içimizdeki çocuk için de geçerlidir.
Sayfa 15Kitabı okuyor
Farkında olalım ya da olmayalım her birimizin bir iç sesi var ve erteleme, depresyon, anksiyete gibi bize sıkıntı veren durumların her biri o iç sesin bize karşı sertleşmesinin bir sonucu.
Sayfa 8Kitabı okuyor
Yüzünde, yerini yadırgamış bir mutluluğun izleri vardı.
Sayfa 100Kitabı okudu
