Ene'l Haq
@Bedirxank60
Öğrenci
Lisans
Muğla
Şırnak, 2001
6 reader point
Joined on March 2018
Şu anda okuduğu kitap
Sabitlenmiş gönderi
O kadar ağır işler yükleyeceğiz ki onlara, düşünecek bir anlık bir anlık bile zamanları olmayacak. Bu karıncalara hiçbir zaman başlarını bile kaşıyacak bir süre tanımayacağız. Hep iş, hep çalışma, hep açlık, hep yoksulluk, hep gelecek korkusu içinde olacaklar. Bu korkular onları kör, sağır, sersem, beyinlerini işlemez yapacak. Insanfiller, insankarıncalara hep bunu yaparlar.
Sayfa 165 - YKYKitabı okudu
Ayrılık, Halil Cibran
Spoiler
Bu güzelim kitaptan sadece bir cümlesine ait yorumumu sizinle paylaşmak istedim, belki çoğu kişi ne demek istediğini anlamamıştır diye.
Farklı yayınevlerinin farklı tercümeleri var ama aynı şeyi farklı biçimde söylüyorlar:
"Bugün çıkarıp attığım sırtımdan, bir giysi değil,
kendi ellerimle parçaladığım ten."(iş Bankası)
"Bugün üstümden çıkardığım bir giysi değil, kendi ellerimle yırttığım derim, kabuğum."(anahtar yayınları)
Şair, burada geçen her günü üzerimizden -bir daha giymemek üzere- çıkardığımız giysilere benzetiyor. Nitekim bazı giysiler bize olmaz, hemen çıkarıp atmak isteriz; bazıları da tam oturur üzerimize çıkarmak istemeyiz hatta onunla uyuyup yarına onunla başlamak isteriz. Ömrümüzün bütün günleri bir giysi iken;
"Bugün"(ayrılık, sevdiklerimizden ayrılma günü) bir giysiye değil kendi ellerimizle yırtıp kendi bedenimizden kopardığımız tenimize, derimize benzetiliyor. Öyle onulmaz, öyle acılı, unutulmaz ve bizi başka bir şeye dönüştüren bir gün... 
Ermiş
Reader Follow Recommendations
Muhalifler
Bir gece at üstünde denize doğru seyahat eden bir adam yol kenarında hana rastladı. Atından indi, gecenin içinde denize seyahat eden diğer bütün biniciler gibi kendinden emin bir şekilde atını kapının yanındaki ağaca bağladı ve içeri girdi.
Gece yarısı herkes uyurken bir hırsız geldi ve gezginin atını çaldı.
Sabah olunca gezgin uyandı ve atının çalındığını gördü. Derin keder duydu atı için; ve biri onu çalmaya cüret edebildiği için...
Misafir dostları yanına geldi ve ardından sohbet etmeye başladılar.
"Atını ahırın dışına bağlaman ne büyük ahmaklık!" dedi ilk adam.
"Atın ayağını bağlamaması daha da ahmakça..." dedi ikincisi.
"Asıl aptalca olan denize atla gitmek..." dedi üçüncü adam.
"Yalnızca tembel ve uyuşukların atı olur zaten..." dedi dördüncü de.
Gezgin, şaşkınlık içindeydi. Sonunda şöyle diyebildi:
"Dostlarım, atım çalındı diye yanlışlarımı ve kusurlarımı sıraladınız. Fakat ilginçtir ki, ağzınızdan çıkan tek bir sitem sözcüğü bile atımı çalan kişiyle ilgili değil..."
Sayfa 25 - Karbon Kitaplar
