Hayat yaşanmaya değer, çünkü umutla, dinginlikle doludur;sevecenlikle, coşkuyla, karanlık bir sunağın önünde duru, beyaz bir alev gibi yanan inançla doludur.
-Anneciğim! Daha Darülmuallimat var! dedi.
Binnaz—Darülmuallimat mı? O da ne demek?
Refet—Hani ya bizim hoca hanımlar yok mu? İşte onların çıktığı okul.
-Ee, onlar çıkmışsa sana ne?
-Nasıl bana ne? Oradan çıkmayınca hoca olunur mu?
-Tamam ama hocalık sana mı kalmış! Hiç bizim gibi fukaralara öyle şey verirler mi?
-Anneciğim kim çalışıyorsa ona verirler.
Binnaz bu sözlere şaşırdı. Refet yarı gülümseyerek;
-Hem de ancak bizim gibi fakirler öğretmen olurlar. Zenginler öğretmen olmak için okumazlar. Bilgi edinmek için oraya gelirler.