Gece inmiş şehre, sadece şiir merhem olur gönlümün karasına şimdi.
Birbirine kırgın duvarlar, insanlar ve gölgeler.
Şimdi ne yazsam da geçse, kalbimin küsü?
Küstürmeyin insanları hayata
Sonra her şeyden vazgeçiyorlar Yaşamaktan güzel olan her şeyden.
Bir odada yalnızlığı
bir dağ başında kalmayı
bir adada mahsur kalmayı
nerede bir yalnızlık varsa onu istiyorlar
Küstürmeyin işte bazı insanları.