Her defasında daha kötüsü olamaz dediğimde bu sözcük yığını karşıma çıkıp, ağzımı burnumu kırıp "mal" diye yüzüme bağırdı. 1 ay boyunca bir hiç için beklemişim. İlk kitabı beğenmiştim, ikincisi berbattı ama merakım beni kaçınılmaz kaderime yani bu kitaba sürükledi.
Üslup gittikçe kötüleşiyor:
1.kitap:
"If hope were a pair of wings, Evangeline’s were stretching out behind her, eager to take flight again."
Bence gayet tatlı bir tabir.
3.kitap:
"The rest of the memory was blurry around the edges, like a dirty pane of glass that gave the impression of an image without actually showing what it was"
Kirli cama benzetip ne diye kirli camın özelliğini anlatırsın ki.
Karakterler aptallaşıyor. Kitap kendi sihrinden giderek uzaklaşıyor. Sevmediğim kitapları okuyamam, dayanamıyorum...
-1/10
