Mânâ hep orada bir yerdedir ama ancak tenezzül ettiği zaman kapınızı çalar. Yani vakti geldiğinde.
Sayfa 514
Aynıyım hep, yenilenemiyorum. Bu yüzden yaşlanıyorum ve bu yüzden yaşlandım.
Sayfa 492
Ne gurur duyacak, ne de pişman olacak kadar yakınında değiliz artık kendimizin.
Sayfa 492
Reader Follow Recommendations
kendi dünyasının yüküydü omuzlarındaki
Sayfa 289
neyin nereye kadar süreceğinden bihaber ve olmayanların acısını diğer tüm sorunlardan ayrı tutup onların içinde kavrulacak kadar toy
Sayfa 288
Şikâyet ettiği hayatın bile müsebbibi her daim.
Sayfa 217
benimleyken bana muhtaç olduğundan mı, yoksa benimleyken hiçbir şeye muhtaç olmadığından mı?
Sayfa 217
Son sahnede kaç kişinin duygularını sömürebilirsen, o ölçüde başarmışsındır hayatı, değil mi?
Sayfa 174
Kendimden başka sahip olduğum hiçbir şeyim yok ve ona da istediğim gibi hükmedemiyorum.
Sayfa 154
Yaşadığım bir olaydı ama anlatana kadar içinde değildim sanki.
Sayfa 107
Kurgu kusursuzdur. İnsan sadece neyi yaşadığını bilmiyordur.
Sayfa 104
Olmadı dediğin şeyler, olsa ne olacaktı sanki? Ölüm var. Yaşadığın hayatın tümü, o ölüme bir hazırlık sadece.
Sayfa 103
avucunda sadece 'olması gerektiği için'ler kalıyor
Sayfa 102
Bu yürüyen ben miyim yoksa dünya mı kayıp gidiyor altımdan?
Sayfa 75
Bir gün ben de çamur olunca, bana oturacaklar ve onların üstüne bulaşıp, yokluğu hatırlatacağım onlara.
Sayfa 48