Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.13
Ebubekir
Ebubekir
@BenceKomik
Okumak ile emrolunan genç.
Ne için varsan O'nun için yaşa.
Öğrenci
İstanbul
297 reader point
Joined on August 2017
Şu anda okuduğu kitaplar
Çok eğlenceli, akıcı, komik bir kitap.
Tek olumsuz tarafı ki bunun kitabın 17. yüzyıla ait olmasının da çok payı vardır çoğu diyalog karagöz hacivat güldürüsü gibiydi. Derinlikli karakterler olmalarına rağmen bazı diyalog ve olaylarda alakasız aniden birbirine sopayla vuran ve fazlasıyla klişe şakalar yapan karakterlere dönüşüyorlardı.
Onun dışında kitap çok iyiydi.
Sonlara doğru,
Cimri abimize çok sinir olmaya başladım, mutlu son ile bitmeseydi gerçekten kötü hissedecektim kendimi. Raskolnikov'un baltasıyla öldürdüğü yaşlı kadına benzettim Cimri abimizi. Ve gerçekten bende de bir baltayla öldürme dürtüsü oluştu, neyseki beklenmedik garip bir şekilde mutlu son ile bitti de rahatladım.
Ayrıca kitap boyunca gerçekten bir tiyatro sahnesini seyreder gibiydim. Ve hep içimden "Bir şekilde bu oyunu oynamalıyım ben de" diye düşündüm. Umarım fırsatım olur da oynarım gerçekten.
Kitap tek kelimeyle, harikaydı.
Her klasik okurunun da okumuş olması gereken bir kitap diye düşünüyorum.
Çok dolu dolu bir kitaptı gerçekten. Yani kitaplar bize bir şeyler katsın isteriz ya her zaman, işte bu kitap gerçekten çok fazla şey katıyor insana. Ben kitapla şu çok meşhur müzikal ile tanıştım.
youtu.be/_Q-WDzffoDw
youtu.be/zJtiDaGC8XQ
Kesinlikle kitapdan önce veya sonra bu müzikali izlemenizi şiddetle öneriyorum. Aylarımı bu müzikali mırıldanarak geçirdim.
Ve eminim herkese hitap eden bir kitap. Yani adeta yazar onlarca farklı türü bir araya getirmiş gibi, neyseki klasik deyip geçebiliyoruz.
Tek rahatsız olduğum nokta, kitabı okuyamadım bir türlü. Yani bitmek bilmedi, bir yandan da bitsin istemedim ama kendini hop diye okutup bittiren bir kitap değildi. Sanırım bunun nedenlerinden biri de çok fazla bölünmüş olması kitabın. Yani ayrı ayrı parçalar bir araya getirilmiş gibi. Bu aralarda da kitapdan kopmak çok rahat oluyor.
Ama yine de değerdi her ayırdığım saate.
Ayrıca şöyle kitap incelemelerin olduğu platformda da #39064006 nacizane bizimkiler değil inceleme fikir beyanı bile zor oluyor.
Felsefeyle aranız varsa okumanızı tavsiye ederim fakat anlaşılması güç bir kitap. Tamamen kitaba odaklanmalı ve bir kelime cümle bile kaçırmadan okumalısınız ki anlayabilesiniz. Ben daha çok toplu taşımada okuyorum kitaplarımı dikkati dağıtan çok fazla unsur var doğal olarak, okumamın neredeyse imkansız hale geldiği anlar oldu. En küçük bir hayal alemine dalıp gelmenizden sonra kitabın tekrar içine girip okuyabilmeniz için çaba göstermeniz gerekiyor.
Bunların da deneme deneme olmasından kaynaklandığını düşünüyorum. Çok yoğun. Ama yinede okunmaya ve uğraşılmaya fazlasıyla değecek bir kitap.
Akıl, mantık ve yaşama amacı üzerine çok güzel çıkarımlara sahip.
Reader Follow Recommendations
Hayatım boyunca okuduğum en iyi kitap girişiydi.
Felsefi olarak oturulup cümle cümle analiz edilecek üzerine düşünülecek bir kitap. Bu sebeple de alıntı yapılacak, altı çizilecek çok yer var. Fakat ben kitaba o kadar kaptırmışım ki kendimi altını çizmeyi de bu platforma not düşmeyi de unuttum. Bu cümleleri buraya yazmak için daha sonra tekrar inceleyeyim diye düşündüm ama üstün körü göz atarak o cümleleri yakalamama izin vermedi kitap. Bu kitapdan önce Hemingway ve Gabriel marquez okumuştum, resmen ilaç gibi geldi bu kitap. Hem derinlikli cümleler hem de akıcılık olarak.
Özetle, sonlara doğru zaman kavramını yitirse ve okumak anlamak güçleşse de çok dolu dolu, size çok şey katacak ve akıcı bir kitap.
En sevdiğim felsefecilerden biriydi Descartes. Bu kitap da bir arkadaşımın sevgimi bildiğinden bana aldığı hediyeydi.
Ama daha önce Nietzsche'nin Böyle Buyurdu Zerdüşt'de yaşadığım sıkıntıyı yaşadım bu kitapda da.
Felsefeye çok meraklı olduğumu biliyorum. Yine bile bu kitapları okurken bir dakika bile dikkatiniz dağılmamalı. Tamamen odaklanmış bir şekilde kelime kelime aklınıza kazımalısınız. Ben pek bu yaz aylarında beceremiyorum bunu. Uzun kış geceleri okuyacağım artık.
Laylaylom okunacak bir kitap değil. Yazarın zihni içinde dolaşmasını ve gerçeğe giden yolu bulmak için elinden geleni yapışını içeriyor kitap.
Üslubu çok güzel sanki yazarın yanında oturmuşsunuz sizinle konuşuyor gibi. Gayet de mantıklı analizler ve sonuçlar içeriyor.
Eğer dikkatli bir okuyucuysanız size çok fazla şey katacak bir kitap. İyi okumalar.
Dostoyevski'ye aşık olmamam rağmen kitabın başları beni adeta sıktı, bunalttı. Çok kısa olmasına rağmen bi türlü okuyamadım.
Aşk konulu romanlara olan soğukluğumdan kaynaklandığını düşünüyorum. Onun dışında sonlara doğru kitap sizi yiyor ve bitirmeden bıraktırmıyor. Yiyor ve her şeyi derinden hissediyorsunuz. Başlarında bu nasıl kurgu, bu nasıl bir diyalog diye güldüğüm anlar bile oldu fakat devamında bunun karakterlerin garip kişiliklerinden kaynaklandığını fark ettim. Ve yine devamında harika bir kitaba dönüştü adeta.
Velhasıl kelam.
Aşk konulu kitapları seviyorsanız buyurun.
İyi okumalar.
Lafı hiç dolandırmadan direkt kitaba geçiyorum. Ufak ufak spoiler barındırabilir ama çok da dert edilesi değil.
Tarih severlere göre bir kitap. Tarihi, geçmişi, bugünü geçmişte aramayı sevenlere göre bir kitap.
Lidya ve Pers imparatorlukları zamanlarından başlıyor ve daha girişte 'Solon' adlı büyük bir bilginin harika bir konuşması ile başlıyor kitap. Öyle bir konuşma ki kültür hakkında, yaşam hakkında, geçmişte veya günümüzde yaşayan devletler adına tek bir kelime etmeyi planlıyorsanız kesinlikle önce bu konuşmayı okuyun. Kitabın son bölümlerini okumamış olsam "Kitap bir yana, Solon'un konuşması bir yana." derdim. Fakat öğrendim ki tüm kitap zaten o konuşma üzerine kuruluymuş.
Kitabın tarihi değil felsefi boyutuyla ilgilenmek istiyorum diyorsanız sadece Solon'un konuşmasını dikkatlice okuyup kitabı kapatmanız bile size çok fazla şey katıcaktır felsefe açısından.
Kitapda beni en çok cezbeden şeylerden bir diğeri ise sonlara doğru bozulmaya başlayan tarihler arası geçiş. Yazar adeta yeteneğiyle övünürcesine yazmış o satırları. O satırları dediğim bölüm Lidyadan uçup Türkiyenin 80'li yıllarına konmamız.
Yazımın başında da dediğim gibi lidyadaki yaşamı da 80'lerde Türkiyedeki yaşamı da çok güzel aktarmış yazar.
Bir iki diyalog hariç yazarı, "çok iyi bir yazar" olarak nitelemekten hiç çekinmiyorum.
Tarihi sevenler, "kültür nedir?" denince kafasında ciddi manada değerli bir şey canlanmayanlar, buyurun okuyun bu kitap sizin için.
İnsanların ne kadar adileşeceğine şaşırmanızı da sağlayabilir kitap. Okumuş olan varsa soruyorum.
Bu dünyada bu kadar kötü insanlar yaşıyor mu gerçekten?
İyi okumalar.
Stephen Zweig'i arkadaşlarım çok övdü ve yine burası olsun arkadaş kitlem olsun fazlasıyla önerdiler sağolsunlar bana.
Ben de kendime söz verdin adeta ilk karşıma çıkan Zweig kitabını alıp o akşam bitiricem diye. Bu kitaplada tesadüfi karşılaştım ve aldım o gece de başladığım gibi bitti. Bir çırpıda okunucak kitaplar yazan biri olduğunu duymuştum Zweig'in ama bu kadar olduğunu tahmin bile etmiyordum. Kitaba hangi ara başladım hangi ara bitti fark edemedim bile. Fazlasıyla akıcı ve yine fazlasıyla kendini okutan bir dil ile yazılmıştı. (ben kötü olduğunu tahmin ettiğim bir çeviriden okumuş olmama rağmen böyle düşünüyorum.) Konusu da ilgi alanım dahilindeydi zaten bir satranç sever olarak satrancın ne kadar sanatsal bir şey olduğunu bu kadar kaliteli bir yazardan dinlemek hoşuma gitti. Karakterler bildiğiniz günlük hayattan adeta. Ama abartılı etkilenmedim. Evet çok güzel, çok eğlenceli, çok akıcı ama beni öyle abartılı ağzımı açık bırakan bir şey yoktu kitapta. Ama okuyacağım Zweig bundan sonra bana bu platform üzerinden öneren herkese sonsuz teşekürlerimi iletiyorum.
Buraya kadar okuyan var mıdır gerçekten de merak etmiyor da değilim. Bence yoktur. Okuduysanız benim fikirlerim bunlar.
Şayet kitabı okumadıysanız okuyun, değer.
Kitap ile kalın.
Bu kitabın beni baştan çıkaran 3-5 özelliği olması bu kitabı gözümde farklı bir yere koymamı sağladı. Kuantum fiziğinden bahsetmesi, pokerden bahsetmesi, kitabın var olan bir felsefe üzerine kurulu olması, kendini okutan, merak ettiren bir kitap olması ve en önemlisi hikayenin ilerleyişinin mükemmelliği. Gerçekten farklı hayatlar ancak bu kadar güzel kesiştirilir. Bir ara not defterime hangi karakterin nerde, ne ile uğraştığını yazmak zorunda kaldım, kitabı tam olarak anlayabilmek için. Sizede okumanızı ve okurkan kesinlikle not alıp biraz daha ileri gidip olacakları tahmin etmenizi öneririm. Şimdiden iyi okumalar.
Ben kitabı okurken, kitapda ki özel kısmı tam olarak göremedim. Kitabı okumadan önce araştırdım ne ile ilgili olduğunu neyden bahsettiğini öğrendim. Kitabı bilinçli ve farkında olarak okudum.
Fakat şöyle bir problem var.
Bu kitabın tam olarak neresi özel? İddia ediyorum ki şu platformdaki neredeyse herkes bu kitabın aynısını yazabilir.
Bakın şunu demiyorum: "Çok anlamsız, boş bir kitap." Ama hakikaten kitabın konusunu anladığım andan itibaren tüm kitap kafamda oluşmuştu zaten. Okurken sıkıldım ve en küçük bir süpriz en küçük bir şaşırma belirtisi göstermedim. Daha önce hiç bir kitabı okurken bu kadar duygusuz kalmamıştım. Anlamlı ama bu kitabın aynısını bu yazıyı burasına kadar okuyan herkes yazabilir. Teşekkürler.
(Bu kitabı bırakıp Suç Ve Ceza'yı okumaya tekrar başlayınca kalbim aşık olmuş gibi attı. Anlam denizinde kayboldum, Suç Ve Ceza kaç ise bu kitap onun yarısı bile değil.)
-Spoiler içerebilir-
(Kürk Mantolu Madonna'ya dini inceleme yazan ilk kişi olabilirim sanırım)
Daha kitabı bitirmiş değilim 35 sayfam var. Çok fazla inceleme yazmak istediğim için direkt bitirmeden yazıyorum.
Aslında gayet iyi bildiğimiz bir olaydan, bir duygudan bahsediliyor. Birini çok seven biri hatta, birbirini çok seven iki kişi ve tam olarak doyamıyor olarak ayrılışları. Biri aşkın doyumuna ulaşmazken (Maria), diğeri aşk dediği şeyi yanlış kullanışının azabını çekiyor (Raif).
Peki ben lafı nereye getireceğim? Çok basit. Gerçek 'aşk' dediğimiz Allah'a karşı olan aşktır. Ki o dur ki bizi bırakıp gitmez, bizi doyumsuz bırakmaz. Allah aşkını sadece kalbinde bir an hisseden bir kişinin aşk dendiği anda Yaratandan başka hiç bir şey aklına gelmez.
Uzatmayarak,
Kendinizi aşk deyip ölümlülere atfettiğiniz sonsuz sevgi ile boğmayınız.
O sonsuz sevgiyi sonsuz olana atfederek gerçek huzura ulaşmanız mümkündür.
Yoksa o yüreğinizdeki sonsuz sevgiyi bir faniye, ölümlüye, sonluya yüklemeye çalışırsanız o kaldıramaz, taşıyamaz ve hem siz mahsun kalırsınız hem de karşınızdaki.
Allah'a emanet olun.
İlk kitabı neyse 2. ve 3. Kitabı da aynısı aynı karakterin yani Sunguroğlu'nun başından geçenleri aktaran güzel bir roman serisi. Tavsiye edilir mi? Tabii ki. Eğer sahip olduğunuz ve sevdiğiniz bir zihniyet ise (Selçuklu, İslam Ahlakı) eğlenerek ve ders çıkararak okursunuz. Eğer sahip değilseniz de okuyup karşıt veya sahip olmadığınız görüş hakkında güzel bir kaynaktan bilgi edinebilirsiniz.
Mütevazilik nedir deyince bu karakter gelirdi bir aralar aklıma onuda belirteyim.
Bir damla bile kibir varsa içinizde alın ve okuyun, iyi gelir.
Kitaplar her zaman insana iyi gelir zaten.
Gençliğimi mütevaziliği ile süsliyen karakterlerden sadece biri. (Hala gencim aslında, demekki hala süslüyor.) Çok fazla olmamak ile birlikte tarihi bilgi de katıyor insana. İslam, Selçuklu, İslam Ahlakı gibi başlıkları ele alıyor diyebiliriz sanırım. Yazarın sadece bu serisini okudum ve beğendim. İyi niyetli ve temiz kalpli bir yazar gibi hissettirdi.
Kitabı okudum. Çok da beğendim. Ama nedense Elif Şafak'a ısınamadım. Başka bir eserine elimi dahi sürmedim zaten. Fakat hakkında yazılmış bir kaç yazıya da denk geldiğimden beri şu okuduğum kitaba karşı bile bakışım değişti. Neyse yazardan ziyade, işlediği konu itibari ile çok güzel bir kitap. Kesinlikle okunmalı desem yanlış olmaz sanırım. Sürükleyici, akıcı fakat her satırı veya her sayfası derin anlamlar taşıyor demek yanlış olur. Yine işlediği konu ve felsefe itibari ile derin anlamlar taşıdığı ve belki de kafamıza kazıya kazıya okumamız gereken yerler mevcuttur ama bunların kitabın genelini kapladığını söyleyemem.
(Minik spoiler) Sırf şemsin gelen valiye altın dolu kesesini geri attığı anı anlatışından dolayı okunabilecek bir kitap.
İster elinize alıp baştan sonra bir roman edasıyla okuyun. İsterseniz baş ucu kitabı gibi açıp açıp merak ettiğiniz/unuttuğunuz yerlere tekrar tekrar bakın. İsterseniz sadece belli merak ettiğiniz felsefecilerin hayatları ve düşüncelerini yani felsefelerini açıklıyor.
Bir nevi çok amaçlı kitap olarak da kullanılabilir. Felsefeye yeni başlıyorsanız veya sadece basit bir dil ile nasıl anlatılır merak ediyorsanız tam olarak size göre bir kitap. Ancak basit dil ile bu kadar güzel anlatılabilirdi dedim. Aynı zamanda felsefeciler arasında geçişin ve sıralarının ne kadar iyi ayarlanmış olmasından bahsetmeden de geçmemek lazım.
Jack London'ın bu kitabı ile ne kadar harika bir yazar olduğunu öğrendim. Hayvan sever olupta okumamış olan biri varsa kesinlikle okumalı. Hayvan sever olmayan biri varsa hiç zaman kaybetmeden hemen okumaya başlamalı.
Kitabı okuduktan sonra etrafımda gördüğüm köpeklere davranışım, bakış açım değişti. Zaten severdim, artık çok sever oldum. Artık benim için "bir hayvan işte" den ötesi oldular.
Ayrıca dünyaya ve hayata dair derin bir felsefesi de mevcut.
Çok kısa bir kitap bir ele alışta okunup bitirilebilir.
İyi okumalar.
Kitap gerçekten çok güzeldi. Kısa ve özdü aslında. Fakat benim gözümde bir felsefe kitabından çok bir hikaye kitabı oldu. Bazı kelime grupları sık sık tekrar ediliyordu. Başlarken çok büyük beklentiyle başladım diye belki de felsefe boyutu o kadar da iyi gelmemiştir bana. Velhasıl okunması gereken kitaplardan o kesin.
