Ve ölüm
Bir güvercin
Beyaz
Süzülen masmavi gökten
Berrak sulara.
Biliyorum yaklaşıyoruz her an
Biliyorum oruçlu doğar insan
Ölümün iftar sofrasına!
Inancina sahip olmak
Insan olmanın şartı
Kölelikler içinde en onulmaz kölelik
Hayatin ölümcül yanına
Takılıp kalmak değil mi ?
Okur Takip Önerileri
Göçmen kuşlar yerli kuşlardan daha mutlu olmalılar hayatı dolu dolu yaşıyorlar.
Damla damla oluşuyor hayat
Ölüm kımıl kımıl
Duymak kolay
Anlatmak değil
İnancın toprağa ekilen bir tohum gibi olduğunu bilin; türünü yansıtacak bir şekilde büyür. Fikri (tohumu) zihninize ekin, beklentiyle sulayın ve gerçekleştiğini görün.
Hayat yasası, inanç yasasıdır.
Defineyle yılan, gülle diken, hüzünle mutluluk bir aradadır.
Kimsenin efendisi değilsin kırlarda
Kendinin bile
Her şeyin kölesisin şehirlerde
Kendinin bile!
Sen dur, burda ey insan
Duy içinde tutuşan ormanı
Ve yakıştırmasını bil üstüne ey ademoğlu
Usta bir makasla biçilen toprağı.
Ölüm muhakkak
Ve ölüm mutlak
Tek kapısıdır ölümsüzlüğün.
Ölümle tanıştıktan sonra anladım
Sadece bir kimlik belgesi olduğunu yaşamanın.
Okuyorum hayatı
Toprağın üstünden çok
Altindakilerle var olduğunu.
Bir tünelden mi geçiyorsun kalbim
Uçsuz mağaralarda damıtarak yalnızlığını
Hayatı yorumlamak değil yaptığımız
Sürekli bir hüzün yağmurunda ıslanmak belki