Çok nadiren şevhet duygusuyla sürüklenirler. Asıl dürtü ise yalnızlık korkusudur, bizi diğerlerinden ayıran o korkunç yalnızlık hissidir ve ben bunu ilk defa o gün tam olarak anladım.
Siyasi rehine , olarak tanın bir siyasinin kitabını okumak ilk başta ürkütücü olsa da okudukça ürkecek bir şey olmadığını hatta gerçekten edebi yönü olan bir kitap okuduğumu anladım . Dilinin bu kadar sade ve akıcı olmasıyla beraber eleştirilerinin bu kadar modern günlük hayattan güldüren ama düşündüren yer yer hüzünlü hissettiren bir yapısı var . Her hikayede yanıbaşımda yaşan bir evde geçen bir hikayeymiş ya da birazda benden bahşediyormuş gibi okudum . Dünyaya , coğrafyaya , kendimize, toplumumuza ayna tutan bir kitap diyebilirim .