Yaşar Kemal okurken, Çukurova'nın sıcağını hissedersiniz. Feodaliteye isyan edersiniz, hak-adalet duyarlılığınızın geliştiğini hissedersiniz. Bir Kürt Dengbejinden hikâyeler dinler; bir Ermeni ustasının çekiç seslerini duyar, bir Rumla kafa çekip sirtaki oynar, bir Türkmen kızına aşık olur, bir Ezidi kızının hüzünlü mavi gözlerine bakarsınız.
Anadolu'nun ruhu, çeşitlilik Anadolu'dan gidince, o ruh da gitti. Ama o ruh, Yaşar Kemal'in romanlarında mevcuttur. Yaşar Kemal'in dediği gibi: "O iyi insanlar, o güzel atlara binip, çekip gittiler; demirin tuncuna, insanın piçine kaldık."
