Berna.Maths
@Bernikookur
Her şeyden biraz eksik,
her şeyden biraz fazla..
arada belki, belki de arafta. .
Hayalden başka gerçeğim olmayacak ama. .
Matematik Öğretmeni
İstanbul
Afyonkarahisar, 1992
122 reader point
Joined on May 2022
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Geldi geçti, ömrüm benim;
Şol yel esip geçmiş gibi..
Hele bana şöyle geldi,
Bir göz yumup açmış gibi..
İşbu söze Hak tanıktır,
Bu can gövdeye konuktur.
Bir ân ola çıka gide,
Kafesten kuş uçmuş gibi…
Sayfa 65Kitabı okudu
Ama biz bir evi görürüz hep.
Oysa ev seyircidir.
Gezinir, yokmuş gibi yaşar.
Açar kapar kapıları.
Evde her şey birbiri için vardır.
(Kapalılık bunu gerektirir.)
Oda yalnız kendisi için yaşar.
Her durumda düşe çekilir ev.
Oda hep uyanıktır.
Her şeyi konuşur oda.
Her şeyin de bir anlamı vardır.
(Hiçbir şey anlamdan kurtulamaz.)
İnsan bir adadır.
Oda: Bir dünya.
Reader Follow Recommendations
Odadır, ev.
Bir ada.(Kendi halinde)
Bir içe çağrı.
Kapalılığa, yalnızlığa övgü.
Ne iş mi yaparım
Yolculuk ederim
Göğe bakarım
Ölüm hiçbir şeye benzemiyor
Ve bir ses durmadan yineliyor seni
Biz ki zamanı tırnak içine alıp yaşadık
(İsteğin bulanık kıyısında)
Bundan değil midir bizim aşkımızda
Sürekli bir akşam hüznü vardır.
Zaman ki sonsuzdur
Bitmemiş şiirler gibidir.
Bazı hüzünleri
Bazı nehirleri anlatmak gibidir.
Her gün böyle gelip dünyadaki yerini alıyor.
'Zor olan, diyor, şiirin hayatını yaşamaktır.
Yazmak sonra gelir hep.' Bir bardak su ister
Gibi kolay çıkıyor bu sözler ağzından.
Kendiyle daha bir içli olmak için sonra
Her zamanki eski koltuğuna gidip oturuyor.
Göz göze geliyor ağaçlarla denizle gökle. Bir top
Karanfilde gezdiriyor ellerini. Burnuna götürüyor.
Sesleri dinliyor sonra. İyi akşamlar diyen
Yoldan geçen bir sesi. Gürültülerle inen sabahı.
Sessiz otları. Düşen günü.
Sesleri.Sesleri.Sesleri.
Böyle bütün gün sesleri dinleyip
Çekiliyor sonra,
dünyadaki yerine.
Bir kadın, bir gök parçası, üç beş ağaç
Uzakta dışında olanların.
Deniz ?
Deniz oralı değil: Yineleyip duruyor kendini.
Bakıyor o:
Yakasını bırakmayan tanıklığına dünyanın.
-Kışın eli kulağında, diyorlar. Hem ayvalar da
Erken çıktı bu yıl. Ayvalar erken çıktı mı
Kış uzun olurmuş, diyorlar.
Duymuyor o.
Sımsıkı tutmuş gölgesinin elinden
Yürüyor kıyı boyunca,
dışında konuşulanların.
Ve elbet gök diye bir şey
Ağzının kıyısına takılıp duran.
Bir suya bakarken
Bir suya
Duru mu duru ve daha sessiz ölümün kendinden.
Ben ki seninle aştım yaşları
Koydum çağıma adımı.
Bir burukluğu yüzün gibi.
Ben ki ölüme hiç eğilmedim, hiç girmedi sözlüğüme
Belki sokağa ilk çıkan bir çocuktur ölüm