“KENDİ İŞLEDİĞİ CİNAYETİN DEHŞETİ İÇİNDE ÇIĞLIK ÇIĞLIĞA BAĞRIŞAN HALKın sesini de duymuyorlardı.” Cümlesini okudum ve durakladım. Bir şeyler çağrıştırdığını farkettim. Düşündüm... Hiç uzağa gitmeme gerek yoktu. Buldum! Bir acı tebessüm. Kendi halkı da aynısını yapmadı mı bu canım ülkeye... Katile fırsat vermenin katil olmaktan farkı neydi ? Ne acı benzerlik ! Ha bir farkımız var ama. Onlar bağırabilmişler en azından. Biz artık onu da yapamıyoruz...
Kırmızı PazartesiGabriel Garcia Marquez · Can Yayınları · 202177.9k okunma
