Hayat birkaç beden önden gidiyor
Kendi gölgende kalıyorsun hep
Kimsesizliğine terzi olmuyor kimse
Neye soyunursan soyun
Memleket kadar giyiniyorsun
Bir bedenin sonunu gören çabuk giysiler gibi
Tükene tükene
Kendini geçiyorsun
O zamanda biliyordun şimdi de biliyorsun
Aynı ölmüyor herkes
Teyel yerlerinden kumaş kendini ödüyor
Aslına bakacak olursan
Kim yaşadığını ne kadar biliyor?
İçim ne kadar ferahsa…o kadar sıkıntılıyım .İçim içime sığmıyor ve içim içimde kuruyor.Ben ve ben.Aramızda yarım asırlık bir zaman.Altımda bir pantolon kendi dizimin dibimde,eteklerimde oturuyorum nice zaman.