Kendisiyle Başı Belada Bir Yazar: Dücane Cündioğlu
Yazarın okuduğum ilk kitabı Ölümün Dört Rengi. Hâliyle yazara dair pek bir bilgim yoktu. Önce yazarın isminin anlamını öğrenerek başladım. Peygamberi korumak için kendisini siper eden kişiymiş “Ebu Dücane” , yazarımızın babası bu olaydan etkilendiği için Dücane ismini koymuş. İsim Arapça olmasına karşın Farsça yorumlayıp iki canlı(madde ve ruh) anlamını kastetmesi ise yazarın babasının özgünlüğüdür. Kabul etmek gerek ki hem soyadı hem adı hâyli özgün.
Eğitim hayatına dair bir bilgi bulamadım. Küçük yaşlarda hapse girdiği ve sonrasında yazmaya başladığı söyleniyor yalnızca. Pek çok dil biliyor ve okumalar yapıyormuş. Kısacası felsefeci ve yazar.
Ölümün Dört Rengi kitabının öyle bir ön sözü var ki! Enfes! Ön sözünü çok beğendim. Fakat kitabın sonrası için aynı şeyi söyleyemem. 20 sayfa okuduktan sonra kitap zihnimde yavaş yavaş açılmaya başladı. Yine de bazı kısımlarını anlayamadım. Kendimi eksik hissettim. Bilgi birikimi isteyen bir kitaptı. Kitaptaki etimolojik detaylar hoşuma gitti. Ara ara açıp bir deneme okunabilir Halil Cibran tadındaydı.
