Halil Cibran bu eserinde hayata dair 27 kavrama kısa kısa; ama iz bırakan bir anlatımla değinmiş. Her birini şiirsel bir dille yeniden yorumlamış. Eğer kitap okurken altını çizerek okuyan biriyseniz şahsi düşüncem o ki , kitabı büyük ölçüde çizmiş olacaksınız. Benim en çok etkilendiğim yer ;
“Çocuklarınız sizin çocuklarınız değil,
Onlar kendi yolunu izleyen Hayat'ın oğulları ve kızları.
Sizin aracılığınızla geldiler ama sizden gelmediler
Ve sizinle birlikte olsalar da sizin değiller.
Onlara sevginizi verebilirsiniz,düşüncelerinizi değil.
Çünkü onların da kendi düşünceleri vardır.
Bedenlerini tutabilirsiniz,ruhlarını değil.
Çünkü ruhlar yarındadır,
Siz ise yarını düşlerinizde bile göremezsiniz.
Siz onlar gibi olmaya çalışabilirsiniz ama sakın onları
Kendiniz gibi olmaya zorlamayın.
Çünkü hayat geriye dönmez,dünle de bir alışverişi yoktur.
Siz yaysınız,çocuklarınız ise sizden çok ilerilere atılmış oklar.
Okçu,sonsuzluk yolundaki hedefi görür
Ve o yüce gücü ile yayı eğerek okun uzaklara uçmasını sağlar.
Okçunun önünde kıvançla eğilin
Çünkü okçu,uzaklara giden oku sevdiği kadar
Başını dimdik tutarak kalan yayı da sever.”
bölümü olmuştu. Kendi canımızdan olana dahi emanetçi olduğumuz bir âlemde “benim” diyeceğimiz ne olabilir ki?
Velhasıl okunması gerekenlerden biridir kendisi…
keyifli okumalar