Bir ömre sığdıramadıklarımızı bir güne sığdırabilir miydik? Bu ne kadar mümkündü?
Hayat bı şekilde akarken bakmadığımız gökyüzüne doya doya öpmek isterdim. Yanından gectigim tüm çocukları şefkatle sarmak , dudaklarım catlayana kadar öpmek isterdim. Ayıplanır diye düşünmeden koşmak isterdim . Kalabalık içinde sokağın ortasi demeden müziksiz dans etmek isterdim . Yiyip yiyip doymamak, hep çakır ceyif yaşamak isterdim. Sarılmak isterdim. O sevip sevip doyamadiklarıma binlerce kez sevdiğimi söylemek isterdim... Son kez gözlerinin en derinine bakıp hayatımı film şeridi gibi görmek isterdim. Sevmek, aşık olmak delice şarkılar söylemek, gönlümün raflarina kitaplar dizmek isterdim. İsterdim isterdimde ah bir ömre kaç tanesini sigdirabilirdim.
Belkide bugün son günümüz , burası dunya bilinmezlik yeri değil ki . Hala nefes almak mümkünken sevin, sevilin, koşun , dans edin hayal kurun hicbir sey imkansız değil . Sarılmak , tebessüm etmek zor değil . Gökyüzüne dalıp kendini bulmak, sayfalar boyu dünyaları gezmek .. Ölmekten ya da yaşlanmaktan korkmaya gerek yok. Hayat yapmak istediklerimizi erteleyecek kadar uzun değil.Hala yasiyorsan her şey mümkün
Tüm mumkunlerin kıyısında
B.D