Hayat anlamsız bir kötülüktür, bundan kuşku yok diyorum kendi kendime. Ama ben yaşadım, hâlâ yaşıyorum, bütün insanlık da yaşadı ve yaşıyor. Bu nasıl bir şey? Yaşamamak mümkünken neden yaşıyor? Ne yani bir tek ben ve Schopehhauer mi hayatın anlamsızlığını ve kötülüğünü anlayacak kadar akıllıyız?