وَمَنْ اَعْرَضَ عَنْ ذِكْر۪ي فَاِنَّ لَهُ مَع۪يشَةً ضَنْكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيٰمَةِ اَعْمٰى
Kim de beni anmaktan yüz çevirirse şüphesiz onun sıkıntılı bir hayatı olacak ve biz onu, kıyamet günü kör olarak haşredeceğiz. (Tâ-hâ 20: 124)
Eskiyle yeniyi karşılaştırabiliyoruz. Hem iyi hem de kötü bir durum bu. İyi yönü geçmişle bağlarımızın henüz kopmamış olması. Kötü olan ise artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmaması.
Her dönemin zihni yapısına göre iyilik ve kötülük anlayışı değişiyor. Eskiden iyi olan bir şey şimdikilerin gözünde kötü sayılabiliyor. Eskiden ayıp, kusurlu olan bir durum da şimdikilerce ideal olan durum halini almış.
Kitap eskinin güzelliklerinin betimlemelerini yaparken bizleri o zamanların hasreriyle baş başa bırakıyor. Şimdinin ise nasıl da insanlıktan, doğadan uzaklaştığını dillendiriyor. Kısa ve düşünüp tamamlanmasını okura bıraktığı hikayecikler...