Zaten insan sevdiğine kızamazdı ki! Daha çok kendisini suçluyor, kendini kusurlu buluyordu. Sevdiği kadın acı çekeceğine kendisi çeksindi. Bırakıp gitmiş olsa bile onu hep sevgiyle anardı.
Sayfa 369
Tuhaf, dedi, insan sürekli yanyana olunca bazı şeyleri farketmiyor, ya da birdenbire farkediyor.
Sayfa 364
Yeryüzünde bir gün geliyor, hak yerini buluyor, kimsenin yaptığı kötülük cezasız kalmıyor.
Sayfa 359
Okur Takip Önerileri
İnsanın dünyaya geliş sebebi nedir? Niçin yaratılmıştır?
Sayfa 331
Nereye gittiğini ne ben sordum, ne o söyledi. Kaderinin götürdüğü yere gitti o.
Sayfa 324
Kimin umurunda benim başıma gelenler, benim acılarım! Benim dünyamın yıkılışı!
Sayfa 321
Bir soru hiç çıkmıyordu aklından: Niçin gitti, nereye gitti?
Sayfa 319
İnsanın yaşamak için bir amacı, bu amaca ulaşmak için tutacağı bir yol olurdu.
Sayfa 298
Düşünce ağırlaştı mı, insan hiç sanır.
Sayfa 125
Dünya'yı bize büyük gösteren bizim küçüklüğümüz, oğul. Hırsımız, sabırsızlığımız, bencilliğimiz. Önce bu yüzden küçülüyor, sonra da Dünya'yı çok büyük görüyoruz.
Sayfa 11
Gönülden istek olunca ıraklar yakındır.
Yolları bitmez gösteren isteksizliktir.
Sayfa 59
İnsan denizde iken, karadakine hiç benzemeyen duygular içinde olur.
Sayfa 268