Beyza Koyuncuoğlu
@Beyza_3312
NEÜ/Türk dili ve edebiyatı
Mersin
401 reader point
Joined on May 2021
Okuma Hedefleri
Kendimce
Zamanın yittiği günler vardır.
Sözlerin bittiği, gülüşlerin yok olduğu.
Bakışların donduğu, ellerin ayrıldığı.
Bazı anlar vardır;
Boşluğun içinde varlığını sürdürdüğün.
Bazı anlar vardır;
Yokluğun içinde var olan;
Kalplerin yok olduğu, yaşamın hep var olduğu...
Bazen bazı şeylerin telafisi olmuyor. Söylenmemiş bir sözün pişmanlığı, yaptığın yanlışların pişmanlığı, unutamamanın pişmanlığı, vazgeçemeyişin pişmanlığı.. hani derler ya insan birine geç kalır diye oysa insan en çok kendine geç kalıyor.
İnsan yalnız kalınca anlıyor kendine geç kaldığını. Ama anlamak yetmiyor çünkü pişmanlık denizinden çıkamıyor insan. Ne ayağı yere basıyor ne vazgeçebiliyor ne unutabiliyor ne de gidebiliyor...
Reader Follow Recommendations
Bazen susarsın çünkü hiçbir cümleye sığdıramazsın bazı kırgınlıkları ...
Kaçtığın şeyi, kendinle götürdüğün sürece hep aynı yerde kalırsın.
Bazen sessizleşir insan,
Sustuğundan değil,
Sesini duyurmak için.
Bazen mutsuzluğa düşer insan,
Yok olmak için değil,
Daha güçlü ayaklanmak için.
Uğraşarak düzeltmediğinden vazgeçerek kurtulursun...
Frida Kahlo
Şaşırdım Kaldım İşte
Ne olur bir gün beni Kapından olsun dinle!
Öldür bendeki beni,
Sonra dirilt kendinle!
Çarpsam kara sevdayı en azından yüzbinle,
Nasıl bağlandığımı Anlarsın kemendinle...
Yavuz Bülent Bakiler
Yalnızlık...
İnsan ne zaman yalnız kalır ?
Kendinden bir kalp gittiğinde mi, yoksa bir kalpten gittiğinde mi?
Yalnızlık sadece gitmekle mi olur?
İki kalp birlikteyken de yalnız olmaz mı insan?
Hayatını adadığın bir çift gözde kendi yüreğini görememek midir yalnızlık?
İnsan ne zaman yalnız kalır?
Bir gönüle girdiğinde mi, yoksa bir gönülden çıktığında mı?
Bir gönülden çıkınca yalnız kalır mı insan, o gönlü kendi yüreğinden gönderemedikten sonra...
İnsan ne zaman yalnız kalır?
Yok sayıldığında mı, yok olduğunda mı?...