Ayşe Beyza Tunçay

"Belki de güneyde geçirdiği o gece kulaklarında çınlayan yerel ritimlerle dopdolu, başı dönmüş ve mutluydu; bir anda, bazen öyle olur ya, yaşamında daha fazla ritim, dans, müzik ve gevşeme, daha az sıradan, görev icabı ve sıkıcı şeyler olması gerektiğini düşündü; insan pekala böyle şeyler düşünebilir, bir an için bunda kötü bir şey yok, herkes böyle şeylerle dolduğunu ve başkalarında gördüğü birtakım şeylerin eksikliğini hissedebilir; ritim mutluluk, derinlik, çocuk ya da genel olarak insana iyi ve anlamlı gelen başka şeyler."