Hayata tutunmak gerek
Herkes gibi değilim ben
Nasıl tutunacam onu da bilemiyorum
Ne kitaplar okudum hiçbir yazar tutunamadı
Kitabın son satırı gelmeden öldü tüm kahramanlar
Ve de ne şiirler okudum bir bilseniz
Şairler başta kaybetmişti zaten
Şiirlerini yazmak içindi heralde bilemiyorum
Seninle hayata tutunmaya çalışırken yavaş yavaş
Şimdi gidersen benden
Ne şairler gibi başta
Ne de yazarlar gibi sonda ölürüm
Kitabın ortasında
Yazma hevesini yitirmiş biri olurum
İnan o kahramanı yaşatamamaktan
Artık delicesine korkuyorum…
Nefes kesici bir soğukluk vardı yüzünde
Yutkunamadım gözlerine bakarken
İçimden başımı eğip kaçmak isterken
Donduğumu fark edememiştim
Hızlıca başımı eğdim önüme
Kaskatı kesilmiş hücrelerim seni düşünürken
Sebepsizce uzaklaştım kendi içimden
Öylece durup sana teslim olmuşken...