Fatma Güngör
@Bi_lahzaa
Demek, bir seyrangâh-ı dâimîye gidiliyor...
Hemşire
Van/YYÜ
12 okur puanı
Kasım 2022 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Senin bende gördüğün her ne ise çağırdığın da odur!
Unutma Bahçesi
Türkiye kocaman bir unutma bahçesi. Yaraları hafızasında tutmuyor, geçmişin örselenmelerini bugün bilgi ve ferasete çevirmekte zorlanıyor. Bunda belki de tarihsel olarak çok fazla acıyla baş etmek zorunda kalmanın payı vardır.
Okur Takip Önerileri
Ruhlarımızın depremi
Kolektif travmayla başa çıkabilmek için önce yas tutmanın selim tabiatını bilmeliyiz. Yas zaman ister, aceleye gelmez. Sevdiklerimiz olmadan yaşamak zorunda kalmanın bir acısı, bir yükü var. Buna saygı duymalı ve kaybın acısının hızla tüketilmesine karşı durmalıyız.
Kolektif travmamız
Felaketlerle birlikte dünyaya dair inançlarımız ve insanlık hakkındaki iyi anlatılarımız yara alır. Yaralandığımızda fark ederiz ki biz incinebilir varlıklarız ve dünya hiç de tekin bir yer değil.
Yaşamak için bir nedeni olan, nasılı da bulacaktır.
Fatma Güngör tekrar paylaştı.
"Zarif dikkat" ne güzeldir. En büyük iltifattır o. Bir şeyin en küçük ayrıntısına, muhatabın her zerresine nazik bir dikkat, ihtimam göstermek...
“Seni hiçbir dünya telaşına değişmedim ben.” demişti Şükrü Erbaş.
Hakiki muhatabın en küçük ayrıntısına bile en mühim işi yapıyormuşçasına mesai ayırıp zarif ve incelikli bir dikkat göstermekten daha büyük bir aşk alameti var mıdır ki?
Zeynep Merdan
Bir Arap düşünür, "Artık sende hiç şüphe kalmasın ki insan muhtardır ve muhtar oluşunda onun hiç ihtiyarı yoktur," diyordu. Bugün gündelik dilimize yabancı olsa da muhtar sözcüğü "seçiminde özgür olan" ve ihtiyar da "seçme iradesi" demek.
İncinmeyi göze almayan nasıl sevemezse kaybolmayı göze almayan da bulamaz.
İçeride ne kadar emniyette hissediyorsak dışarıdaki belirsizliğe de o ölçüde katlanabiliyoruz. Zaten, belirsizliğe ve bilinmeyene tahammül edemediğimiz sürece öğrenemeyiz.
...Hâfız'ın dediği gibi, " Keşke gösterebilseydim sana, kendini tamamen yalnız ya da karanlıkta hissettiğinde, varlığının yaydığı o muhteşem ışığı."
Kurbanlığın, mazlumluğun verdiği ahlaki üstünlük hissini seviyoruz. Yaralarımızın sızısıyla sarhoş olmayı seviyoruz. Bak benim yaram daha derin, hem de daha fazla kanıyor!
