Aysel Yavuztürk

Barışı koruyan hep bizim silahlarımız, tehdit eden ise başkalarınınkidir.
Reklam
Birbirimizi anlayamayacağız korkusuyla, sözcükleri gereğinden çok fazla kullanıyoruz.
İnsanların tek evi diğer insanlar. Birini kaybedince bu yüzden sadece birini kaybetmezsin, evin de gider.
Sayfa 111

Reader Follow Recommendations

See All
Dilini bilmediği bir yerde ağlamak fenadır. Çünkü seni, senin dilinde susturacak kimse yoktur.
Sakın bir eve sığışacağım diye bükme kendini...
Sayfa 33
Reklam
'Sakın," dedi kendine, 'korkma. Bir hafta önceydi, anlamıştı. İnsan çok yalnızken, bir tane daha kendinden doğuruyordu içinde, 'Korkma,' desin diye
Ev, artık hikâyeden başka bir şey değil...Büsbütün başkasının hikayesini giyinmişim üzerime. Ben de artık rüzgarla alabora olan çakıl taşlarından biriyim. Şimdi bir hikaye anlatabilirim.
Anlıyordum ki, fakirlik ve ucuzluk aynı şey; biri insana, biri eşyaya mahsus; ikisi de sevilmiyor, ikisinde de tüm samimiyetine rağmen değersizleşiyorsun.
Öldü, hepsi bu, neden öldüğünün önemi yok, bir insanın neden öldüğünü sormak saçmadır, neden öldüğü zamanla unutulur, yalnızca bir sözcük kalır geriye, Öldü
Hepimiz susalım, sözlerin işe yaramadığı anlar vardır.
Sayfa 179
Reklam
Olaylar böyle devam ederse, sonunda, en büyük kötülüklerin bile, içinde o kötülüğe sabırla katlanmamıza yetecek kadar iyilik barındırdığı sonucuna kaçınılmaz olarak bir kez daha varacağız
Sayfa 156
Biliyorum, biliyorum, benim hayatım insanların gözlerinin içine bakmakla geçti, göz belki de insan bedeninin içinde hala bir ruh barındıran tek kısımdır.
Günün birinde hepimiz öleceğiz, ama öldürülmemeliyiz.
Tanrım, gözlerimizin görmemesi ne büyük bir eksiklik, görmek, görmek, belli belirsiz birer gölge halinde bile olsa görebilmek, bir aynanın önünde durmak ve koyu, zor görülen bir lekeye bakıp, Bu benim yüzüm diyebilmek, öteki ışıklı şeyler bana ait değil.
Üzüntü ve sevinç su ile yağ gibi değildir, birbirine karışabilir
231 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.