“Arkama yaslanıp gökyüzünü içime çektim ve anlamaya çalışmayı bıraktım. Gece çökene, uzak güneşler ve gezegenler üzerimde daha iyi bir yaşamın reklamını yapan panolar gibi parlayana kadar orada kaldım. Başka gezegenlerde ileri zeka seviyesiyle birlikte gelen huzur, sakinlik ve mantık vardı. Bunları istemediğimi anladım.
Var olan en egzotik şeyi istiyordum ben. Bunun mümkün olup olmadığını bilmiyordum. Muhtemelen değildi, ama vazgeçmeden önce emin olmalıydım.
Sevdiğim ve beni seven insanlarla birlikte yaşamak istiyordum. Mutluluk istiyordum. Yarını ya da dünü değil, bugünü istiyordum.
Eve gitmek istiyordum. Ayağa kalktım.
İstediğim şey çok yakınımdaydı.”