Sabitlenmiş gönderi
Ve şimdi şöyle dua ediyorum Tanrı'ya: Olanlar oldu Tanrım
Bütün bu olanların ağırlığından beni kolla!
Didem, Madak
Her şey karman çorman olmuş.
Yaşam ölümle, sadakatsizlik vefayla,
kayıp kazançla, talihsizlik de mutlulukla
iç içe geçmiş..
"Affetme arzusu ile öfkesini gösterme arzusu, sevgisi ve gururu arasında sıkışıp kalmıştı.''
Okur Takip Önerileri
Biz sanki daha dün barabarlıktan dünden Önceki gün de kaostan çıkmış gibiyiz...
Doğunun Batıdan çok uzun zaman önce var
olduğuna inanıyorum...
Kralların keyiflerince hükmettiği zamanlarda,
düzensizlik, iç savaşlar, kargaşa ve yoksulluk bir alınyazısı gibi ülkede taş taş üstünde bırakmıyordu, halk huzura, refaha ve mutluluğa ancak kralların mutlak iktidardan vazgeçmelerinden sonra kavuştu.
Mutsuzluğumun tüm korku ve kaygılarıma üstün geldiği gibi, mutluluğum da umutlarımı aştı.
Eğitim, çıkarları onları yanıltan ya da kendileri yanlış yolda olan insanlara emanet edilmemişti. Evrensel ahlak bilgileriyle ve batıl inanısların hor görülmesi bilinciyle yetiştiriliyorlardı.
Gençler dünyanın her tarafinda böyledirler, gökten inmiş bir meleğe bile aşık olsalar, bazen bir oyuncu parçası için ona ihanet ederler.
Yaptığı işi baştan savma yapmanın kolaylığı, iyi yapmaya karşı gösterilen tembellik, güzelliğe doymak ve tuhaflıktan haz almak çöküşü getirdi.
Dünyadaki en hoşgörülü millete, hoşgörüsüzlük dogmalarını aşılamaya geldiniz.
Bilemiyorum kalbiniz kimi tercih edecek.
Ancak eminim ki tüm evren ona gıpta edecek..
Artık ne gerçek sanat kalmıştı ortada ne gerçek
deha; yetenek, geçmiş yüzyılın yetenekleri üzerinde
yerli yersiz yargılarda bulunmaktan ibaretti. Bir
meyhanenin duvarlarına resim çiziktiren kötü bir
ressam, büyük ressamların tablolarını bilgiç bilgiç
eleştiriyor, birkaç satır yazı karalayanlar büyük
yazarların yapıtlarını yerin dibine batırıyorlardı.
Cehaletin ve zevksizliğin kiralık kalemleri de vardı;
farklı adlar taşıyan yüzlerce kitapta hep aynı şeyleri yazıyorlardı.
İki dürüst insanın belki de bir saatten daha kısa
bir sürede çözebilecekleri anlaşmazlıktan dolayı
hükümdarların kendi keyifleri uğruna savaşa
zorladıkları askerlerin kurban edilmesinden derin
üzüntü duydular.
Dinler ve ibadet tarzları farklı olsa da ahlakın her
yerde aynı olduğunun bilincindeydi.