Anlamıyorum Tanrım, hepsi birden aynı şeyi düşünmeye neden bu kadar önem veriyorlar. Balık gözlü, içedönük görünen, uzlaşamayacakları bir insan geçmeyegörsün aralarından, başları çevriliyor hemen.
"Bedeniyle çocuk, düşüncesiyle yaşlı biri olarak, dar geçitlerinin dolambaçlı zorluklarını ve ovalarının kumlu yollarını fark edeceğim anda, yaşamın doruklarını metafizik açıdan tanıyacak kadar okumuş, bu konuda kafa yormuştum."
hayat dizine yatamadıklarımıza bir şey anlatmamamız gerektiğini ne zaman bana da öğretecek.
Çünkü
Kolay zaferlerden başı dönenlerin ve her şeyi bir anda çok sevenlerin, her şeyi bir anda yok sevenlerin arasında
Bir gün yanımızda birbirimiz olmadan öleceğiz.
Özal'ın ölümünü defalarca anlattı İsmet Özel. Açıp okudunuz mu iki satır? Okumadınız. Okumuyorsunuz. Sonra da çıkıp; Tirgit İzil'i kim ildirdi? İkileyin!
Çıplağız!
Bizi insan yapan ne varsa kirlendi, tükendi;
kalp, akıl, ruh, inanç, sabır, umut.
Üzerimizde bir parça elbise var diye giyindik sanıyoruz!
İnsan; Vicdan ve adaletti; bencil ve vurdumduymaz.
İnsan: Kurban ve cellat.