Hayatın orta noktasında kalmış gibi hissediyorum. Bir adım geri atsam sanki batacak, bir adım ileri atsam sanki dünyalar benim olacakmış gibi hissediyorum. En son ne zaman çok mutlu olduğumu hatırlamıyorum. Hâlbuki küçücük şeylerle bile mutlu olan bir insanım. Ama şu an en son mutlu olduğum zamanı bile bilmiyorum. Hayat dediğin beş saniye
Yaşımın küçük olduğu zamanlarda bile küçücük bir bedende ince düşünen bir yetişkin vardı içimde. Ben hep sevdiklerimi incitmemek için yürüdüm bu hikâyede. Bugünde genç bir ihtiyar oturuyor içimde...
Portekizce’de “saudade” diye bir kelime var: Bir kimsenin yokluğunda hissedilen derin özlemi ve bir zamanlar kaybettiğin bir şeyin, bir daha asla senin olamayacağını anladığın an yaşadığın his anlamına geliyor. ❤️🩹
Ben de isterdim mutlu olmayı, inanırken umutlara. Kaybettim içimdekileri. Nerede düşürdüm bilmiyorum dolaşırken âlemi. Toprağa bulanmış pencereler izin verseydi eğer, ben de kucaklamak isterdim güneşi. Yok yok suçlamayın beni, yapmayın bunu bana, ben de özlemişken gülmelerimi. Akıl duvarıma ne asarsam asayım güzel durmuyor artık. Yoruldum vesselam, ne yaptıysam ne yapacaksam hepsinden yoruldum. Mahkemelerim depremlerin altında kaldı. Ne ben ne hayat ne de bir insan kaldı yargılanan. Bir iki çocuk kaldı büyüyecek ve ben onları bekliyorum. Onlarda erkenden küsmesin diye gülüyorum bana sarılırken saçlarına. Yaşanıyormuş öğrendim artık. Yaşanıyor hissetmeden...
Özgürlükler dilerim sana. Tutsak hissettiğin benden özgürlükler dilerim sana.
Bir daha dönmemen dileğiyle, hatta en özgüründen, en deli-dolusundan dilerim.
O kadar özgür ol ki bensiz, bencilliğin kadar.
Özlem dolu özgürlükler dilerim sana.
Özletsin sana beni tüm kahroluşların, tüm kayboluşların.
Özleye-özleye özgür ol..
İki özlem çeksen ne olur yani, demi canım?!..
Benimkide lafmı oldu şimdi..
Bak bana, nasıl bir özgürüm ama..
Tebessümü diyorum insanın, dağ gibidir dağ!
Hani dağlar arkasında olan şehirleri, dünyayı gizler ya? - Hah, öyle işte!
Bir tebessümüm var yüzümde.. Dağ gibi maşallah, dağ!
- Arkasında ne özlemler gizler, ne yorgunluklar, ne kederler gizler.
- Tebessümüm kadar özgürlükler dilerim sana, o tebessümün arkasına saklanan tebessümün kadar özgürlükler sana be adam..
#kitapdanadam
Uzun uzun baktığım penceremin siyah perdelerini kapattım artık. Güneş ister doğsun ister saklansın bir bulutun ardına. Kuşları izlemek istemiyorum artık. Nereye konarsa konsun kırlangıçlar. Bu defa başka bir kördüğümdeyim. Çözesimde yok. Çürüyor tüm duygularım. Solumuyorum artık. Korkmuyorum artık karanlıktan. Alıştı gözlerim görüyorum tüm yalın karanlığı. Bir çift sözüm kaldı söylemem belki ama yazarım açlık kitabının arkasındaki boş sayfaya. Uyandım artık. Umut güneşte saklanmış, kuşlarla konmuş evime. Düğümleri çözdürür sandırmış. Karanlıkmış her umudun mayası. Yazdım bunları açlık kitabının arkasındaki boş sayfaya.
Lütfen benden her zaman iyi, nazik ve sevgi dolu olmamı beklemeyin; bazen soğuk, düşüncesiz ve anlaşılması zor olacağım zamanlar vardır."
- Sylvia Plath