Gözüm yaşı taşa döndü, gelen geçen boşa döndü, şu halime kim acısın, anam babam hiçe döndü.
Hasan Ali kitaplarında bir girdap vardır. Içine girer öylece kalırsın. Anlatılanlar öyle bir üslupla yazılıyor ki gerçek olduğuna yemin edebilir insan. Ancak aynı kitapta öyle detaylar veriyor ki durup kurgu olduğuna ikna etmeye çalışırken bulursun kendini. Yine aynı sorun yine aynı sonuç. Şimdi ne desem spoiler olur . Zaten özel notta kitabı özetledim, birden elimden döküldü iki dize. Sadece şunu söylemek istiyorum.
Okurken gerçekten kör bir kuyuya düşmüş hissi veriyor insana. Ve orda öylece ışıksız , umutsuz
yapayalnız kalıyorsun. Edebi
yönü çok çok güçlü ağır bir
eleştiri. Kalemine sağlık. Kitabı bi kaç kere duvara fırlamadan okuyan varsa da tebrikler. Sinirlerim üzerinde ciddi tahribat yaptı zira benim. Keyifli okumalar