Engin Geçtan insanı çok iyi anlamış ve çok iyi anlatmış. Okunmaya değer bir kitap olduğunu düşünüyorum. İnsana dair tespit, saptama kitabı.
Yaşıyor olduğumuz kaygı, anlam eksikliği, narsisizm vs. birçok olumsuz duygunun çocukluk döneminde maruz kaldığımız bireyleşememiş ana-baba rolünden kaynaklandığını anlatıyor. Bu nedenledir ki bu kitabı fayda açısından her ebeveynin okuması gerektiğini, insanın kendini tespiti ve anlamlandırması açısından her bireyin okuması gerektiğini düşünüyorum. "Travmasız çocuk yok" derler, bu açıdan şuanda kendinizde kabul edemediginiz özelliklerinizi, kendinizi suçlayarak değilde ebeveynlerinizin bireyselleşememesinden kaynaklandığını kabullenirsiniz. Ebeveynlerinizin ebeveynleride bireyselleşemediginden, ebeveynleriniz size doğru rol-model olamadı. Dolayısıyla bu kısır-döngü bir noktada kırılmalı, o kritik nokta siz olun. Demem o ki "Kendi sorumluluğumu üstlenmeliyim."
Kendime çıkarımlarım:
Duygularınızı yaşamaktan, yansıtmaktan korkmayın. Duygularınızı saklamak için harcadığınız enerji sizin yaşam enerjinizden çalıyor. İnsanlardan utanmak, sıkılmak sizin yaşam enerjinizden, yaşama bağlılığınızdan önemli degil. Kendiniz olun, içinizde neyseniz dışa yansıttığınız da o olsun. Kıskanıyorsanız, kıskanıyorsunuzdur bunu kabul edin ve anlamlandırmaya çalışın, kendinizle barış olun, yapıcı olun. Kendi tarafınızda olun.