Burayı neden mi kullanıyorum? Can çekişen belleğimin ardında küflenen yüzlerce kitaba bir saygım olsun istedim sadece çünkü bazen adımı bile unutmaya varacak kadar abartıyorum bu unutma işini.
Ah, neyse. Afiyet olsun sevgili okur.
Çöpçatanım aslen
Deniz kenarında bir motelde yatıp kalkıyorum, burası okul olsa gerek, martılar da öğretmen
Yazarın sürekli vurguladığı yalnızlığın aksine; bu kitap buram buram çaresizlik ve yalnızlık kokmadı. Yalnız herkes çaresiz değildir elbette fakat çaresiz olan çoğu insanın yalnız olduğu şu dünyada aşikar değil midir?
Bu denli incinmişliğe rağmen hayata devam edebilmek cesaret ister. Kitabın tüm bu cesaret olgusuna değinmeden, yalnızca kahramanın eski arkadaşı -ya da eski aşığı- ile geçireceği üç güne sıkıştırılacağını düşündüm ve açıkçası kısmen haklıymışım da. :D
Hesaba katmadığım şey çoğu kez neredeyse hepimizin hesaba katmadığı geçmişti. Bunu perdeleyebilmemiz takdire şayan olsa da eninde sonunda kötü bir geçmişle enine boyuna yüzleşmek... Kesinlikle bir meydan savaşı kazanmaya denk olmalı. Bu durumda Marin de bir savaş gazisi oluyor.
Asla dönmeyecek birini özlemek, asla tekrar yaşanmayacak geçmişe özlem duymak acı. Ama bence daha da acısı bunun bilincinde olmamak, tıpkı Marin'in dedesi gibi.
Birbirimizi ve çevremizdekileri incitmeden yaşadığımız nice günlerimiz olsun.
Biz İyiyizNina LaCour · Yabancı Yayınları · 2019207 okunma
" Bilgelik bir başkasına anlatılamaz; bir bilgenin başkalarına anlatmaya çalıştığı bilgelik aptalca bir şey gibi gelir kulağa... "
Kitabın küçük çaplı bir özeti olabilir bu söz.
"... Doğrusu, onların yanında kalsaydın, çok geçmeden, suyun üstünde yürümesini de öğrenirdin. "
" Ben suyun üstünde yürümek istemiyorum ki, " diye karşılık verdi Siddhartha. " Bırakalım yaşlı Samana'lar böyle kerametlerle oyalanıp dursun. "