Güzel bir kapitalizm eleştirisi olan kitapta insanlığın şu anki durumuna gelmesi masalımsı bir tarzda anlatılmış olsa da asla bir çocuk kitabı olduğunu düşünmüyorum. Görünüşte, insanları çok iyi dinleyip onlara ilham verebilen kimsesiz bir çocuğun, zaman hırsızları olan duman adamlara karşı verdiği mücadele anlatılır. Karakterlerin ve imgelerin bolca kullanılması ile yazar kitabı bunun çok ötesine taşımış .Bence momo insanın kendi iç dünyasını, kaplumbağa onun iç sesini ve bilgeliğini sembolize ediyor. Kendi iç sesini dinleme bilgeliğine erişen insanın aslında Tanrı'ya bile ulaşabileceği fantastik bir kurguyla anlatılmış. Kapitalist bir ortamda, çalışmanın kutsallaştırılmasıyla aslında insanların nelerden vaz geçtiği, kendilerine ne kadar yabancılaştıkları ve nihayetinde hiç bir şeyden zevk alamaz hale gelip nasıl kendi hayatlarını kısır döngüye soktukları sade ve anlaşılır bir dille yazılmış. Özellikle çalışan anne ve babaların çocuklarının bırakıldığı ve bu çocukların tek tipleştirildiği, hayal güçlerinin ketlendiği kurumlar olarak lanse ettiği kreş ve benzeri yerleri çocuk depoları olarak anlatması hedefi 12'den vuran güzel bir betimleme olmuş. Ayrıca sisteme karşı gelenlerin bir kısmının medya ve tv yolu ile paraya boğularak, şantajla ya da senatoryum aracılığı ile nasıl susturulduğu vurgulanmış.
kısaca günümüz insanının trajedisini masalımsı bir tarzda okumak isteyen herkese tavsiye ederim...
MomoMichael Ende · Qanun Nəşriyyatı · 201966,1bin okunma