Çiçek
@Bocukkk
Öğretmen
Lisans
Ankara
298 reader point
Joined on February 2023
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
"Şu cihana ağlayarak geldim, sonunda ağlayarak gittim. Sanki bir nilüfer çiçeğiyim de suda bittim, suda yittim."
Kimi İnsanlar kendilerini bir nefret zindanına kilitler her şeyden ve herkesten nefret ederler.
En çok da kendilerinden. Bugünün Türkiye'sinde genç insanlar arasında ne kadar da çoktur onlar nasıl da kalabalık bir hiziptirler. Her biri bir Dostoyevski romanından fırlamış gibidir. Onun kahramanları kadar nihilist ama O kahramanların aksine felsefi derinlikten bir o kadar nasipsiz adeta o kahramanlarla Amerikan dizi karakterlerinin bir melezidirler.
Nefesim diyordu adam nefesi kesilircesine,
Ömrüm dedikçe bir ömür daha ekleniyordu kadına.
Ömründen alıp ömrünü eklemek istemekti aşk.
Ve ölüme bile meydan okumak.
Son nefeste bile yanında olup elini tutmak.
Sıralanıyor vasiyet gibi sözler,
Ömrüne mukayyet ol,diyor adam.
Gitgide düşerken nabzı,
Ömrüne mukayyet ol.
..........
.........
Nefesim demek yetmiyormuş,
Bir nefes veremediğinde anladı kadın,
Bir nefes bile etmediğini varlığının.
Son sözü söyledi adam,
Yine ısrarla ve tekrar tekrar,
"Ömrüne mukayyet ol!"
Reader Follow Recommendations
Farklı coğrafyaların insanlarıydık seninle.
Benim keskin bakışlarım vardı, senin asi bir duruşun.
Benim kavurucu bir güneşim,
Suya hasret kalmış kurak bir toprağım, Ansızın esen rüzgarlarım vardı.
Senin denize paralel dağların vardı, Benimse çorak bir kalbe zaafım.
Şiiri yaşanan bir hikayenin; yazanları hep başka, yakanları hep aynı şahısta toplanıyordu.
Sen dökülüyordu her bir ağızdan herkes" Sen" okuyor "Sen"yazıyordu... Sen olmak, benlik olmaktan geçiyordu. Günahkarların bile beyaz kefene sarıldığı gibi,
Beyaz kağıtlara ölü şiirler sarıyordum. Yeryüzünde görmeyi ihmal ederken beni,
İhtilal çıkaracak ihlalleri ediyordu gülüşlerin...
Ben güzel sevmiştim seni
Kum gibi eze eze gitmene, gidebilme ihtimaline karşın.
Yalınayak çöllerde yürümek gibiydi değer vermek;
Çokça yanmanın kaçınılmaz haliydi seni sevmek.
Buzdan alevler gibi kelimeler doğuyor diline
Sahi kaç dilde böyle bir zıtlıkta uyum olur diye, düşünüyorsun.
Beynin gecenin yokuşunu tırmanırken, nefes nefese kalışına takılıyorsun.
Kahve severlere...
Acı kahve, derttaştır fikrimce.
Acı bir kahvenin hatırı yücedir.
Nasıl içtiğinden çok kiminle içtiğin önemlidir.
Boğazıma kilitlenen cümleler var, affet
Affet, kendime gelemediğim gitmelerim var.
Uzağı görmeden sevmelerim,
Severken ölümden dönmelerim var, affet.
Hepimiz çok incinebilir varlıklarız, hayat da çok belirsiz hangi sokağı dönünce karşımıza ne çıkacağını, bir tesadüfün hayatımızda neleri değiştirebileceğini bilmiyoruz.
Başkası üzülmesin için kendileri üzülenler...Varolmanın tek koşulunun başkalarının kendilerini onaylanması olduğunu sanan o kırılgan kadınlar...Sanki bir seferliğine hayır deseler cümle alem seferber olup onları bu dünyadan sürgün edecek, kapılarını çalacak bir yarenleri bile kalmayacak.