Bir yaz sabahına gözlerimi açtım.
Yaprak kıpırdamaları, kuş sesleri ruhumun çığlını bastırıken
Sebebsiz yere terk edilmenin acısı zihnimin her köşesinde.
Uzun bir yola çıkıyorum,
Attığım her adımda umutlarım birer birer düşerken, kırgınlıklarım boğazıma kadar doluyor.
İçimde sönmeyen bir ateş yaktı sevdiklerim
Döktüğüm hiçbir gözyaşı söndüremedi yangınımı.
Hüznüm, bir sarmaşık gibi sardıkça daha çok alevleniyor
Sığınacak bir liman arıyorum şimdi kendime,
Ama nereye gitsem bir şüphe, bir güvensizlik,
Yüreğim bu acıları kaldıramıyor artık
Bir son istiyorum, huzur bulacağım..
Yıllarca sokak sokak gezdim..
Yüreğimde ki boşluğu dolduracak insanı bulmak için,
Ne o beni buldu, ne ben onu buldum,
Ümitsizliğim, attığım her adımda sırtıma bir yük katarken,
Şimdi bir sokak lambasının altında yalnızlığımla baş başa oturuyorum.
Bir elimde yüreğim gibi yanan sigaramı içerken,
Diğerinde geçmişim acılarını yavaş yavaş yudumlarken buluyorum kendimi.
Reader Follow Recommendations
"Çok şey yaşamış insanların yorgunluğu var üzerimde. Tek farkım hiç birşey yaşamamış olmak."
"Gizin kökü şimdidedir; şimdiye dikkat edecek olursan, onu iyileştirebilirsin. Ve şimdiyi iyileştirebilirsen, daha sonra gelecek olan da iyi olacaktır."
"Değişmek istemiyorum, çünkü nasıl değişeceğimi bilmiyorum. Artık tam anlamıyla kendime alışmış durumdayım."
"Henüz sahip olmadığın bir şeyi vaat ederek gidecek olursan, onu ele geçirme arzusunu yitirirsin."
Sayfa 41Kitabı okudu
