“ uzun uzun gulduk. İki insanın sebebe ihtiyaç duymadan Yanyana gülebilmesi aşkın ta kendisi. Gülmek en çok Leyla’ya, leyla en çok bu ana yakışıyor. Ne geçmişin hatıralarına ne de geleceğin hayallerine sığabiliyor Leyla. Başını omzuma koydu. Saçlarının kokusu sardı tüm vücudumu.”