Ben iyiyim,sen memleketten haber ver hala öldürüyorlarmı esmer yüzlü çocukları.
Eşkiya diye..
At vuruldu; içim paramparça Rüveyda
Gölgelerin ardına sakladım kusurumu
Sen orda kayıtsızca gülümsüyor gibisin
Ben burda damla damla eriyip akıyorum
Yine de, bırakamam yerlere gururumu
İstenmediğim yeri usulca terk ederim
Hâtıra kalsın diye bırakır da ruhumu
Mahzun bir derviş gibi boyun büker, giderim.
kartallar zirveye konmak için sadece kendi kanatlarına güvenir...
Okur Takip Önerileri
Adını bilmediğim birşey.Belki bir çelişki, belki de sadece bi ihtimal..
Ya da tamamen imkansızlık...
Fakat susmuyor içimde ki o sokak boyu çığlık..
Geçmiyor gözyaşından arda kalan hıçkırık..
Adını bilmediğim bir şey bu... Umudun kıyısız tarafı, gecenin sabahı ve günün ilk sigarası... Adı yok, yarım kalan bi konuşma bu..."
Kaybolsam yine ben çıkarım kendimi aramaya.üzülsem kendi ruhumda buluyorum teselliyi kaçıp gitsem yine kendime dönerim hayatın bana öğrettiği en mühim ders,kendimden başka kimsenin beni bu kadar sevmiyeceği.
Hayata küser kendimle barışırım.ben sahiden iyi ki varım...
Bazen önemli olmamalı gidecek olan ya da gelmeyen. Çünkü bazen, başlaman gerekir her şeye yeniden.
Arapçada iki türlü özlem vardır:
İştiyak : Geçici özlem çekmek,
Tahassür : İçini çeke çeke, kalbi yana yana büyük bir hasretle arayarak ve onun yolunu gözleyerek özlem çekmek…
Hiç İştiyakla Tahassür bir olur mu...
İnsanın düşünenleri olmalı;
Merak edenleri,
Hesapsız kitapsız değer verenleri,
Uzakta olunca özleyenleri;
Sesini duyunca sevinenleri olmalı...
Melih Cevdet Anday
insanoğlu en çok ihtiyaç duyduğu kişiden öğrenir, kimseye ihtiyacı olmadığını..
Şayet kalkarsam,
Ki kalkacağım biiznillâh.
İçimde dizginleyemediğim atları süreceğim bozkırlara.
Sen ile uzun süredir savaş halindeyiz. Ve bana karşı olan savaşını kazanırsan kaybedeceğiz.