Kendimi kandırmak artık gelmiyor içimden...
Boğulmaktan korktuğun denizin tahmininden derinim. Bana biri yardım etmedi ama kalktım.
Bazen acıya dayanamıyorum, beni uyuşturun
"Hayatımın en anlamsız dönemindeyim. Ağlasam bir nedeni, gülsem bir sebebi yok. Öyle boş, öyle doluyum ki... Anlatsam anlatılmaz, içime atsam içime sığmaz. Kaçsan kaçılmaz, kalsan kalınmaz. Aslında yol o kadar yakın ki ama oraya asla varılmaz. Nereye varsam varamadığım yerdeyim..."
özlemini çektiğim şey arzulardan ziyade, arzulama arzusuydu; daha güçlü, daha bağımsız, daha tutkulu, daha doyumsuz istek duyma, daha yoğun yaşama, belki de acı çekme ihtiyacıydı.