“Ne yapabilirsin ki? Dünyanın düzeni böyle,” dedi Stepan Arkadyeviç.
“İnsanın tek tesellisi dualar. Benim de çok sevdiğim bir dua vardır. İşlediğim sevaplar için değil, yüreğim sevgi dolu olduğu için bağışla beni.”
Bilinmeyen bir misafir; yardım etmek mi istiyor, komplo mu kuruyor sorularıyla bütün kitabı hızla okurken son sayfaları yavaş yavaş emin ola ola okudum. Gerçekler, yalanlar, komplolar, iyilikler ve acılarla kurgulanmış müthiş bir oyun.