Alışıldığı gibi akıcı, sürükleyici bir ahmet ümit romanı. Karakterlerin işlenişleri, her birinin gerçekten içimizden birileri oluşu ve gelişimleri oldukça güzel.
Şahsen kitapla ilgili en beğendiğim kısım yazarın kendini hikayeye katışı. Başka yazarlar da görüyoruz bu olayı. Daima hoşuma gitmiştir bir yazarın kendini hikayeye katarak iç dünyasını okurla paylaşması. Başkomiserin yazar hakkındaki görüşleri, yazarın kendi hakkındaki kötü düşüncelerini ve diğer insanların kendisine hayran oluşu da dışarıya yansıttığı karakterini güzel bir biçimde simgeliyor.
Bunun dışında olay örgüsü de iyiydi - kaldı ki ben polisiye okumayı pek sevmem. Beyoğlunun en güzel abisi, sevdiğim çerezlik kitaplarımın başlarında yer alıyor. Okunaklı, güzel.
